Havîna havînê, di destpêka Octoberirî 2017 û mêr de dirêj bikin û me biryar da ku biçin hefteyê li Barcelona. Wekî ku derket, ew di jiyana min de çareseriya çêtirîn bû.
Ji roja yekem, gava ku li Hostelê Hostelê ya Hostelê, bi rastî, bi rastî di gihîştinê de, bi rastî jî di wê demê de, gelek cihên balkêş ên ku diqewimin, di wê demê de li Barcelona ne, ji ber ku ew li Barcelona di wê demê de bûn. Karmendên Hostel, û her weha hemî mirovên mayî yên spanî ji me re bûn, bi tenê bi xweşik û heval bûn. Bi rastî her kes dixwest alîkariya me bike.
Bi bajarê me re nasnameya me me ji meşek dest pê kir li seranserê rêgezê sereke - Ramble, sûdmendiya hosteliyê nêzîk bû. Hestek min hebû ku ez ketim navenda jiyana şevê ya ciwanan, û di navenda jiyanê de bi gelemperî. Li ser Ramblem, me biryar da ku li yek ji restorantên herêmî rûnin û hatina me ya xwarina herêmî ya navdar - palelia pîroz bikin. Ev tiştek mîna pings e, lê di şûna goşt de demsala taybetî ya Medîneyê û Seafood. Ez hîn jî tê bîra min ku tama bênavber. Dûv re, bi xwezayî, me dixwest ku şerabê herêmî biceribîne, ku di jiyana min de dilxweş bû. Ji ber vê yekê min tavilê encam da ku Spanya tenê betlaneyek ji bo barkê ye.
Dotira rojê, bi zilamek re, wekî du hunermend û pir eleqedar di hunera mirovan de, biryar da ku bi çanda bajêr re nas bikin. Bê guman, yekem tiştê ku ew çûn Guellê Park, ku li serê çiyayê ye û wek muzexaneya afirînerên GAUDI li ezmana vekirî ye. Berî wê, min guman nekir ku mirovek dikare bedewiya wusa biafirîne. Dîtina ji vê balafirê li bajêr jî devkî bû.
Bê guman, serdana me ji Barcelona re nekaribû ku serdana Muzeya Gaudi, ya ku di derheqê dîroka riya xwe ya afirîner de, û her weha Muzeya Picasso, ku min ev hunermend ji aliyekî nû ve kifş kir.
Derya, me jî bê hiş neda. Serdana deryaya herêmî, ku min bi paqijiya xwe û hebûna hemî berjewendîyên şaristanî ve digerand, lê piçek ji ava qirêj aciz bû. Then wê hingê ew çûn çûn ber derê. Li vir min bêhna xwe girt. Portê Barcelona dikare yek ji taybetmendiyên xwe yên sereke were gotin, ew qas xweşik e, û pira, ku dikare li çolê were li dar xistin, tenê gava ku keştî pêdivî ye, dabeş bike. Bi kurtasî, ez kêfxweş im.
Dûv re serdanek li ser gerîdok, nasnameyek li ser katedrala xedar a Sagrada, bi navê, şerabê delal, serdana şerabê herêmî, dîsa şerabê, bi mirovên ecêb ên ji welatên din re, naskirin bi çanda herêmî û gelek impresyonên pirtir. Ez dikarim yek tişt bibêjim: Barcelona bîranînên herî balkêş e, û ez bi tundî bi tundî dixwazim vegerim vir da ku ez bi riya kolanên wê yên sozê bidomînim.