Li Soçî, em ji havîna 2018-an vir zêdetir bûn, me biryar da ku em dîsa biçin Deryaya Reş, tenê piştî serdana Adler. Bagera bagajê berhev kir, çû ser rê. Di Tîrmehê de, hewa tenê ji bo Seafoodê xweş bû, tavê bes e, germahî, tewra zêde jî. Li Adler, di heman demê de parkên bedew jî, nebat berbiçav e, ji bo impisandinê ne mumkun e. Digel vê yekê, li vir gelek kêf hene, hûn dikarin bi tenê xwezayî teqawid bikin û xweş bikin, lê gengaz e ku meriv tevlî bibe û ji bo her tamxweşiyê kêfê bike, pêşniyar bike.
Mêrê yekem min li Terrarium avêt, ez ne fanek mezin a vê cewherê jiyanê me, lê min razî bû ku ez lê binêrim. Ez ji stranên stranbêjiyê bêtir bandor bûm, ev temaşek e. Li zozanê bûn, bi rêbernameyek re, ji bo kêfê û temaşekirina niştecîhan, rêwîtiya ku ji bo duyan 12 10 rubles lêçûn. Pêdivî ye ku hûn di rêwîtiyê de tiştek serfermîner nekişînin, girîng e ku meriv bêtir drav bigire da ku derfeta xwe bide serdana cihên cûda, tama xwarina neteweyî bînin û diyariyan bînin. Otêla ku em bicîh bûn bi tevahî maqûl bû, seyrangeh paqij in. Bazara Adler bi pêşniyaran dagirtî ye, bijarte mezin e, tiştê sereke ev e ku hûn neçin ji bo ku hêdî hêdî li hemî subtleties bifroşin, tiştên rast hilbijêrin. Souvenirs ku me ji 25 rubles ji 400 rubles biçûktir girt. Bazirgan li vir qeşeng in dikarin me bikin ku ya ku min plan nekiriye. Fêkiyên herêmî, bîhnek taybetî kirî, belkî xwezayê û tav li ser tama xwe bandor dike. Me li kafeyê feda kir, lêçûna şîvê ji bo 600 rubên ji 600 rûkan re tê hesibandin, taştê 450-500 rubles e. Di êvarê de li restorantek erzan bû. Dinner lêçûn 2650 Rubles, bi şerên hesabê digirin. Bi lez û bez biparêzin, xwarinên neteweyî yên xweşik, bi taybetî hez bikin. Em çûn Perestgeha Tirsa Live, cîh û bextewar, hêja ye ku li cihên weha be, ji bo her tiştê ku we rihet kiriye. Bi nav deryayê re, kêfa bayê velvet, serê xwe da malê, xwestek tune ku bireve, me demek pir kêm li vir derbas kir. Ez dixwazim ku havînek tevahî li peravê, lê ne jî fînanse û ne jî wextê azad li ser wê.
