Ji bo demek dirêj ez şahînet bûm ku biçim serdana vê bajarokê Resort. Impression tenê erênî bûn, lê dê bandora xwe bi tevahî dilşikestî nekeve, ji ber ku Dûv re ez tenê çend rojan li wir bûm. Û gelek tişt (erê, hema hema tiştek) nedît. Yearsal ez ji dozê derketim ku dîsa li vî bajarî biçim. Ez ji vê yekê pir kêfxweş bûm.
Rêwîtiya me li Anapa bû, lê me biryar da ku ez bê guman li Novorossiysk û barkêşan li vir hebkî bên dest pê kirin. Çiya, daristan, hewa paqij - çi dikare bêtir xweştir be. Gava gihîştiye bajêr, me xaniyek jêbirin (ew lêçûn ne biha ye). Otêlê li lêgerînê nebû, ji ber ku Ew her gav bi neheqî biha û minîn in.
Novorossiysk dijwar e ku meriv gazî bajarokê Megapopular bike. Dîsa jî, ew ê porta federal bimîne. Di vê bajêr de, li gorî min, li ser portê tê çêkirin, û ne li ser Resorta Tûrîstan e. Lê ew nehêle ku ew ji bajarekî bedew, ku di navbera çiya û deryayê de ye. Yek kombînasyona "çiyayan û deryayê" dibe sedema şilbûna giyan.
Derve bi taybetî ji me re eleqedar nabe, em li vî bajarî sekinîn ku çavên wî bibînin. Wekî ku derket, ji bo bajarekî wusa piçûk gelek ji wan hene. Ya ku hêja ye ku bala xwe bide: Portek keştiyek keştiyê ye, her cûre konteyner balkêş e; Kevir pir xweşik û xweş tête domandin; Cruiser "Mikhail Kutuzov" serdanek mecbûrî ye ku ev muzexaneyê ye, hemî dê nikaribin bibînin, lê gengaz e ku meriv hemî hêz û mezinbûnê hîs bike.
Balkêşiya herî balkêş û mestir "heft bayê" ye. Her kesê ku li ser vê xemgîniyê bihîst, ne pir westiyayî bû ku li agahdariya xwe bigere. Min fikirîn ku ew jê re tê gotin ji ber ku ew heft bayê dişewitîne. Lê tenê çar aliyên dinyayê, ku heft bayê ye. Wekî paşê ji min re hat gotin: Li ser vî çiyayê xwaringehek hebû, wî navê "heft bayê" kir. Hinek dawetek di wê de hate girtin. The bûk li vê dawetê hate kuştin. Xwezî hezkiriya xwe, ku ew yekcar red kir. Li vir çîrokek wusa tirsnak û xemgîn e. Restorant naha li wir e, tenê dîwar hene. Lê navê vê rojê dimîne. Dîmenek bedew a bajêr vê çiyê pêşkêşî dike.
Û hemî nîgarên xwe navnîş nekin, û nodî tune, çêtir e ku werin vir û xwe bibînin.
Ez dixwazim behsa hewayê li bajêr bikim. Tenê ne texmîn e, dikare tav, piştî deqîqe, şûrek bişo, û sê hûrdeman paşê rojê rojê tavilê bişirîne. Û ew tenê dikare li yek perçê bajêr be, û ne li seranserê bajêr. Ji ber vê yekê hewa pir û pir nediyar e.
Seyrangehên bajêr pir paqij û paqij in. Avê zelal, bê guman, dema ku li deryayê tofan tune. Gava ku hûn li ser peravê derewan dikin, hûn dikarin temaşe bikin ka keştiyên mezin çawa keştî û bêhêvî ne. Ev spectacle dilxweş dike.
Bajar bi rastî hez kir, bertekên deryayê. Tenê yek erênî, bê neyînî. Ez ji her kesî re şîret dikim ku biçin vî bajarî li perava Deryaya Reş.
Ez li vir dîmenên li vir dihêlim, da ku hûn bi hatina min re hatin çêkirin, da ku hûn bihevre bikin: Kîjan bajar bû û çi bûbû.