Serdana Muzeya Rûsyayê di dema seredanekê de ji St. Petersburg re wekî beşek ji komek xwendekaran. Ji ber ku budceya tixûbdar bû, em bi destên vala neçûn, lê bi nameyên taybetî yên ku piştrast kirin ku em li wir bi armancek perwerdehiyê (dîrokên dîrokê) dixwin. Rojên ku komên wusa belaş têne pejirandin hene. Dîrokên rastîn bi serdemî diguhezin, ji ber vê yekê çêtir e ku meriv li ser malperê an bi têlefonê diyar bike. Heke we ne karibû ku hûn di nav van rojan de bibin yek, çêtir e ku hûn bilêtek komê bigirin. Ji ber vê yekê ew ê erzantir û zûtir be (qadên her deverê mezin). Heke hûn dixwazin wêneyek bigirin, çêtir e ku destûr bigirin. Me yek li ser komê girt, piştre tenê wêneyên hevbeş kir.
Berî serdana vê muzexaneyê, wêne tenê di pirtûkan de û li ser hilberan dîtiye. Û ew derket ku di her tiştî de di jiyanê de ye. Wêneyên Aivazovsky, Repin, Bryullov. Ew tenê mezin bûn. Ji bo ku ew bi baldarî bifikirin ku hûn hewce ne ku gelek wext derbas bikin û bizivirin. Digel bapîrên Ewropî, yên ku berê hatine ceribandin û bi kurmên paldankê ve hatine zewicandin. Li ber çavê nîgarên ku hûn jê hez dikin, wan li wan dan û dema ku li pêş wan rûniştî dimînin. Dîmenek balkêş.
Lê Quinji ji bo min bû kifşkirina herî mezin. Beriya ku ez berî serdana muzexaneyê li ser wî ne, min jî nebihîstiye. "Nightevê wî Dnipro" bi hêsanî mejiyê min xwar û bi hezkirinê bi boyaxkirin û hunerê re kir. Çawa? Hûn çawa dikarin boyax bikin? Ez çawa dikarim gelek şaxên reş bibînin û şevek impenetable binivîsim? Tê bîra min her carê tenê li ser çermê ji kêfxweşiyê frost. Painting Brilliant û hunermendek birûmet.
Tenê tiştê ku ji min re piçek şermezar kir, nebûna malvîsek "Qada Reş" e. Ev wêne tenê di dema ziyareta me de ji xuyangê hate rakirin. Eşkere, ku li deverek din nîşan bide.
Naha ku ez dipirsim ku biçim St. Petersburg, yekem tiştê ku ez pêşniyar dikim, ew muzexan e. Ne tewra hermitage. Nami, muzeya Rûsyayê, ku tenê jiyana min guhert. Ji ber ku di hatina min de biryar da ku ez dixwazim dîroka hunerê bixwînim.