Ev kevirên metirsî yên kolosal eşkere ji her deverek Parîsê tê dîtin, û ji wêdetir. Û serdana paytexta Fransa bikin, û nekevin Tower Eiffel - ew ê gunehê herî mezin û bêçar be. Ji ber vê yekê em jî li ser hevalbendek rêwîtiyê bi heman awayî difikirin û di sibehê de, serê sibehê çûn ku ev çavê Parîsê kontrol bikin.
Em li ser metroyê geriyan, gihîşt stasyona "Bir Hace. Nêzîkê wê pir hişk xuya dikir! Diçin strukturan, me bi astengiyê re rû bi rû dimîne, ku hinekî li ser şiyana me ya şa ye - zivirandina cashier got ku em ê di saetekê de ji wir tên. Ew poşman e ku kes ji me re şîret nekiriye ku di pêş de bilêtan bikirin! Zivirî, û kirîna bilêtan ji bo 17 Euro, heya jorîn, heya jor, em di dawiyê de ketin qata yekemîn, bilindahiya 57 metreyan (li ser lingan rabû). Tiştek bi taybetî balkêş tune ku xwaringehek, firoşgehek diyariyek û stûyê stûyê ji bo qata duyemîn. Qata duyemîn jixwe me hemî bedewiya celebê Parîsê ji bilindbûnê vekir, û firoşgehek din û firotgehek suvenir. Ez neçar bûm ku kopiyek piçûk a tavê bikirim. Li qata sêyemîn di astek sûkê de rabû, dihêle Parîsê ji bilindahiya 276 metreyî. Upsairs di baranê de şampanya vexwar (wekî ku derket - ev kevneşopiyek e) û ji nêrîna mezin û panorama paytexta Fransa re xweş kir. Wekî ku derket, di heman demê de bêtir dilşikestî dê di êvarê de biçin serdana Tower Eiffel, wê hingê ew hemî ji hêla ronahiyê ve ronî dike! One yek xalek girîng - li bilindahiyek 300 m, heya havînê, têra xwe xweş bû, pêwîst bû ku cilê germtir bike! Lê her tişt ji me re nehişt ku em ji pêşangehê ji me re bigirin, li ser riya vegera li xwaringehê li qada 2-an, û ji kerema xwe vegerin
ber otêlê.