Ez bi şansê hatim Muzexaneya Bulgakov.
Bi keça mezin re em çûn şanoya bulgakov. Ew zû hatin û li vir derket ku li ser bilêtan li şanoyê, em dikarin biçin muzeyê belaş. Bê guman, me ji vê fersendê sûd wergirt, wek ku pir bû.
Ketin deriyê navdar. Ew li vir e ku "apartmana xirab" No. 50 cih digire.
Immediately di cih de bibînin ku dîwar û pêlên li vir jî beşek ji muzexaneyê ne. Ev cihê nivîskarê nivîskarê bulgakov hate hilbijartin. They wan demek zûtir lêgerîn, wekî ku muzexan li vir xuya bû. Û muzexaneya 2007-an vekir. Ji bo gelek salan, temaşevanên Bulgakov li ser dîwarên deriyê di hezkirina romana wî de îtîraf in. Wekî din, efsûnek xweşik heye ku her tiştê ku hûn li ser van dîwarên dinivîsin dê rast bibin. Allo her çend dîwar êdî yek carî hatin boyaxkirin, nîgarên li vir bi rêkûpêk a xêrxwaz xuya dibin. Berevajî dîwarên, tiliyên li ser dadgehan û pêlan guhartin, divê her tişt çend sal berê bimîne.
Muzexaneya xwe bi korîdorek dirêj-dirêj re apartmanek komunal e. Ketina wê, ji ber hin sedeman min fîlimê "deriyê Pokrovsky" tê bîra min ku ez ji vê yekê fêm dikim, ne ji wê operayê, tenê bîranîna bîr û nostaljiya. Parêzgeha kevn, Shabby, mobîlya hindik, ecêb, ecêb. Çerm hesta atmosfera salên berê.
Dîwar ji hêla portreteçikên Mikhail Bulgakov birîndar dibin. Berî ku ez biçim muzexaneyê, min çu carî portreyek nivîskarek nedîtiye. It derket holê ku ew bi çavên kêfê mirovekî pir xweş bû.
Xaniyê xwedan çend odeyên rengên cûda (kabîneya şîn û spî), bi pêşangehên cûrbecûr ên wê serdemê re hene.
Û ... Kabîneya bulgakov bixwe. Saint - Siltan - sermaseya nivîskar û pirtûkan, pirtûk li her deverê. Bi rastî ew qas jiyaye? Li cîhek bîranînek din a apartmanê metbexa komunal e.
Ew li bazarek firokeyê an bihiştê ji bo berhevkaran zivirî.
Bi awayê, pisîkek rastîn a reş li dora apartmanê digire, navê wê jî ne hewce ye - ew bawer e "hippopot".