Ez her dem temaşevanên betlaneyek deryayê bûm, ez qet carî ji balkêşan, park, çaran, dîroka cîhê ku ez im - tenê deryayê, xwarin û baran, û otêl jî ditirsim şev. Digel heman armancê ez li Barcelona, baş digeriyam û Afrîka Spanya, lê stereotipê min dema ku ji balafirgehê rêwîtiyê hatibû çêkirin di heman demê de hate çêkirin. Min dem heye ku ez gelek biçim serdana xwe, lê bedewiya wusa nehatiye dîtin ku jiyana ewropî ya nûjen bi kevintir, û ya herî girîng û bêhempa ye ku ew bi rengek mezin xuya dike û tenê mîna alî xuya dike, bêtir, mîna hinekî mebesta taybetî, û, mînakî, xaniyek niştecîh a banal, lê ev xanî ew qas xweşik û xweşik e - ku ne çavê xwe biqelîne.
Lê nefikirin ku ev tenê bajarek û hemûyan e, deryaya xweş, xweş û xweş, her tişt pir paqij û nerm e, di heman demê de ne ecêb e, ji ber ku Katalonya ji her serdanê bacê digire. Mîna wusa, ji ber ku geştiyar hat. Nêzîkatiyek balkêş, lê ew dixebite. Bajar dixuye ku di nav baran de perçebûyî ye, di nav Barcelona de beşek tûrîstan a piçûk heye, û her du jî di nav peravê de, her du çaryeka nûjen, li ku derê çirûsk û kargêrên nivîsgehê di cilên hişk de dimîne , û, bê guman - Dîrokî Navenda Bajêr, ku bêwate ye ku tiştek binivîse, wekî ku çîrok bi sedan rûpelan dirêj dike.
Bi kurtahî, bi trênek ji Barcelona re, kamerayê ji bîr nekin û bi gelemperî, kesek di cewherê wî de lal e û ne pir impesable - Ez li ser 2 gigabytes li ser ajokarên flash li ser tenê derbas kir Wêneyên. Lêbelê, her weha bêyî wan, ev bajar di hişê xwe de ma û her dem bixwaze dîsa vegere û careke din vegere. Rêwîtiya serketî û impresyonên balkêş!
