Li Marmaris min şansek bû ku di Cotmehê de bi hevalên xwe re rihet bikim. Bajarê bakur ji hêla çiyayî ve tê parastin, û li peravên bendavê ye, ku seyrên bajêr ji pêlên xurt diparêze, da ku derya li bendavê aram û aram e. Otêla me di xeta yekem de bû û em ji odeyê pir dilnerm bûn, ji balona ku hûn dikarin tevahiya Harbor wekî palmek bibînin (wêneyek bibînin). Ji bo evîndarên strukturên vintage, ez pêşniyar dikim ku ji kela Marmaris re teftim bikim. Em ne xerîb bûn û ji otêlê rêve çûne kela li ser xêzê, ku bi eşkere xuya ye, wekî ku ew li ser çiyayek nizm ava dibe. Kevir dirêj e, bi çandiniyê li ser darên palmayê, bi pêlavên asfaltkirinê têne şandin. Ji aliyekî ve, otêl bi hevûdu re heval in, û ya din jî, li van otêlên ku tenê mêvanên wan têne pejirandin hene. Kêlê bixwe piçûk e, dergeh bi dîwarên min re têkildar e (Lyra sê), bi dîwarên parastinê hûn dikarin wêneyên panoramîk ên baş çêbikin.
Di êvarê de hûn dikarin li kolana barsan bisekinin, li ku derê hûn dikarin ji bo her tamxweşiyek bibînin. Hin ji wan li ber deriyê rast têne rijandin, bi vî rengî xweş-vexwarinên xweş. Ji bo nostalkirina li dora xanî, klûbek USSR bi muzîka Rûsyayê heye.
Marmaris ne wusa ye ku ji balkêşên mezin ên Tirkiyê, Giravên Cleopatra, Pammokkale, Efesê ne dûr e.
