Em li Qada Ochamchir (Pochamchyra) li Abhazyayê bûn. Ez piştrast bûm ku ez biçim vir, her çend ez di destpêkê de berxwedan bûm, ji ber ku ji min re xuya bû ku bi hemû encamên ji vir ve gundek hebû. Lê em çûn.
Du zarokên me hebûn, 5 û 14 salî.
Di derheqê xaniyê mêvanan de agahdarî dît
Odeya rûn, paqij, bi şertê hewayê paqij e. 300 r roj per kes.
Ne dûr ji mala deryayê, li ser peravê pebbles, di nav avê de - sand. Ava zelal. Li ser peravê bixwe paqij, bê garis. Me hema hema tevahiya rojê li ser panelê derbas kir. Shadowek heye, hûn dikarin di siya daran de veşêrin.
Ez jî dixwazim li ser xwedan vebêjim. About Amiran nivîsiye, û ez jî dixwazim li ser Alla Mikaberizda vebêjim. Ew muzîkvan, mamoste, heq e. Ji ber vê yekê xanî hêjayî piyanoyê ye û ew di êvaran de jî dilîze. Pir mezin, muzîka zindî bibihîzin. Keça min jî dizane ku çawa lîstin, wekî encam, Alla razî bû ku dersên keça xwe bide. Ew pratîkek pir bikêr bû ku ji me re di dibistanek muzîkê de kêrhatî bû.
Hîn jî hêsan e ku li vir odeyek zarokan heye, hûn dikarin zarokek bihêlin û biçin ser rêwîtiyek ku me kir.
Xwarin, me ji wan aciz nekir, xwe ji nû ve çêkin û li vir, xwarina taştê û taştê bikin. Çend caran ew kebab dihejînin.
Cihê bêdeng û aram, ew ji bo niştecîhên hewcedariya me ya megapolisê wisa ye. Zarok têr bûn.
