Hebûna li Gong Kongê, me biryar da ku biçin Macau - bi navê "Las Vegas Asyayî". Planên ku rojek li wir hatin girtin û nêrînên sereke bibînin. Destpêkê sibehê em çûn termînalê ferry - jê re tê gotin - "Termînalê Ferry Macau Ferry", bilêtên ji bo herî nêzîk ji 40 dolaran gongkon kirîn. Wext di rê de - nêzîkî saetekê, Ferry pir rehet e. Piştî hatina we, hûn hewce ne ku karta koçberiyê dagirtin û kontrola pasaportê derbas bikin. Ne hewce ye ku drav ji bo hemwelatiyên Rûsyayê bide, ne jî pasaportên têr.
Li derketina ji termînalê rawestandina veguhastina gelemperî heye, ji cihê ku otobus dikare bigihîje navenda bajêr. Û li tenişta rê - parkkirina otobusên belaş ji kasino. Me fersendê sûd werdigirtin û otobusek ji "venetian" danasîn. Ew li Girava Taipa ye. Li ser riya wir li wir kelehek navdar heye, 338 metre bilind bi kîjan qursan dikare li ser 400 $ li ser 400 be.
Pîvaz û bedewiya Casino balkêş e! Her tişt li nêzî Venice tê xemilandin - pir xweşik! Wusa dixuye ku hûn bi rastî li Italytalyayê ne.
Hûn dikarin gondola gondolier bi gondola siwar bikin! Mirovên balkêş li her deverê dimeşin, clown û jesters mirov dikin, hunermend di navenda avahiyê de tevdigerin. Bi gelemperî, bibînin ka çi.
Me ne lîst, ji ber ku ne gambling, lê ji bo ku biçe serjnekên ku em sê demjimêran hiştin. Dûv re em dîsa vegeriyan Marina li ser heman otobusê, li wir ew çûn otobusê kasinoek din û çûn navenda bajêr ku temaşe Grand Lisba. Em di hundurê hundur de dimeşiyan û dimeşin ber wêraniyên Katedrala St. Pawlos. Kolanên Macau ji hêla Portekîzî ve pir têne bîra xwe, û bê ecêb in - ji ber ku Macau koloniya kevnare ya Portekîz e. Hemî nav li Portekîz têne nivîsandin, û şêniyan ew ji Englishngilîzî çêtir diaxivin.
Piştî ku li Fort û wêran bin, em çûn navendê li kolana rêça, ku ew sûkan û qenciyên neteweyî yên sereke difiroşin - gelek celebên goştê zirav û her cûre cookiesên birêkûpêk. Gelek geştyaran ji bo diyariyên ji bo heval û xizmên xwe van "yummy" digirin. Me ne kirîn, lê em ji bo vexwarinê, ji bo şîvê xilas bûn.
Vegere pîrê ku ew li otobusek giştî bûn, ew drav didin sê dolaran, ew azad in ku wan bavêjin Macau, ne hewce ye ku ji bo Pataki were guheztin. Min bilêtên ji bo herî nêzîk li girava Kolongê kirî (ya paşîn), ku derket ku hinekî erzantir bû, dîsa vegeriya Gong Kongê, dîsa dagirtina karta koçberiyê û derbaskirina pasaportê.
Rojek serdana Macau, bê guman, ne bes e, çêtir e ku hûn du rojan bi şev bi şev bi şev werin vir. Me poşman kir ku ez nekim muzexaneyê "Formula 1". Lê otêlên li Macau ne rê û rêwîtiyên budçeyê ne erzan in.