Li Domînîkî, me demek pir xweş derbas kir, ez bi xwebawerî bibêjim ku ev tenê ye ku meriv ji bo mayînek romantîkî cîhek çêtir bibîne! Me otêlek pênc-stêrk a bi qada kesk û deryayek sandy a taybet hebû. Deriyê deryayê xweş e, bê alerjî, tiştek tune ye. Li ser peravên tîrêjê yên tavilê - belaş û hema hema her gav belaş.
Ji rêwîtiyê tenê çûn rezerva neteweyî, rêberê me me pêşniyar kir. Riya rezervê dirêj bû, dema ku em li otobusê geriyan, îdare kir ku bibînin ka gelo nifûsa herêmî çawa dijî. Wekî ku em fam kirin, dagirkeriya wan ya sereke ew e ku rûniştinê û temaşekirina pasersby. Gihîştina rezervê, me gelek şikeftan kir, heywanên herêmî, çûkan temaşe kir û tenê wext pir derbas kir. Bedewiya li wir dît - ne ku peyvan diyar bike! Tenê li jêr wêneyê ji rezervê.
Di dema mayî ya li Domînîkî de, em tenê çûn, şil bûn, şûştin, em çend caran çûn serîlêdanek mezin, li ser diyariyên herêmî li ser diyariyên herêmî li wir bi kirîn.
Em bi rastî nexwestin ku birevin, ji ber vê yekê me di vî welatê ecêb de hez kir!