Yekem tiştê ku me li ser ketina Rzeszow dît, bîranînek bêhempa û pir balkêş e. Ew pir zêde li ezmanan hate xistin û xuya bû, wekî ku derket, hema hema ji her xala Rusheva. "Ev çîpa me ya mezin e!" - Bi serbilindî ji hevalê me re got. Xerîbi bi navê, em difikirin, ji ber ku "çip", an "çip" wekî jûreyek xwarina hêsan ji bo mirovên xebatê, an nirxek din - "dumpling" wergerîne.
Monument yekser xuya bû, ava bûye hîn jî di demên Sovyetê de bû. Rast e, ew ji hêla komunîstan ve hate qewirandin û hate çêkirin, û bi vî rengî pir pompous - di bîranîna şerên şoreşê de hate gotin. Ew tenê şêwaza wî ye ku ew hilberek pir tamxweş ji bîra kir ku navê "çîp" yekser li vê monumentê dihêle û hîn jî berdewam dike.
... theoreşger yekcar ne xirab û tenê karker bûn, dema ku me di restorantek piçûk de emir kir û li Polonya, xwarinek pir populer kir - soup di nan de bi saloxên fêkî re.
Di nanek mezin a piçûkî de, bingeh tê rakirin, şixulandina bîhnek bîhnxweş li wir rijand. Ka em ji cîhana kevin vekin, hûn dibêjin? Erê, wan ji bo demek dirêj, lê çîpek mezin berdan û mêvanperwer li "meclîsan" bû û hîn jî kêfxweş e ku meriv tûrîstan derbas bike!