Ji bo demek dirêj ve, biryar hate dayîn ku biçin an na biçin, ji ber ku nirxandina li vî welatî, lê di dawiyê de min biryar da ku em her tiştî bi çavên xwe bibînin. Rêwîtiya ku soz da ku balkêş be, ji ber ku ez li ser danserê danserê kêfxweş bûm bi komek 45 kesan re ajotim festîvala dansê.
Ji bo ku drav bide hev, biryar hate dayîn ku nekeve balafirê, lê biçe otobusê. Li wê derê bulgaristan çi ye ... ku bi destê xwe were damezrandin. Di roja rêwîtiyê de, em bi ewlehî li otobusê hatin hilanîn (ew ne otobusek Ewropî bû, lê asayî bû, lê bi gelemperî bêyî amûrên ji bo Teak "Ikarus") û çû ser rê. Ka em hûrguliyên jidayikbûnê bidin, ez ê tenê bibêjim ku rê 26 demjimêran girt. Em di dawiyê de westiya û xirabî me, em ketin otêlê û ketin nav nivîn û di sibehê de wan dest pê kir ku bi cîhê ku qezencê re nas bikin.
Otêl di beşa nû ya Nessebar de cih girtibû. Xizmet, binesaziya odeyan li ser trieuchka qels bû, lê xwezayî û celebên ku dîwarên otêlê vekir, balkêş bûn.
Ez bi rastî ji "bajarokê kevin" hez kir, ew ji kolanên kevir ên keviran pêk tê, bezên kirîna balkêş, dêrên kevnar. Rast e, ji rastiya ku gelek kevir, di vê perçê bajêr de bêçare germ e.
Bajarê Bulgarî ji min re rast kir ku, ji aliyekî ve, ev beşek Ewropayê ye, û ji aliyekî ve, şopa ya Yekîtiya Sovyetê hîn jî di gelek waran de bi rengek zelal şopand. Gelek rûsî, hin seyrangeh tiştek mîna peravê krîmer e. Bihayên di kafeyê de, firoşgeh ne erzan in, bazirganan hez nakin ku tûrîstan agahdar bikin.
Ji bo evîndarên kevnar û dîroka Nessebar, ev tiştê ku hûn hewce ne, lê min ji min re bandor nekir, pir kes û kevir.
