Diyar e ku stalk ne sûcê ye. Lê di rewşek ku li ser rûyê minasibê ne mumkin e, û derketina derveyî ji bo gelek sedeman, wê hingê hûn dixwazin, lê hûn ê wekî vebijarkek li nêzîkê Odessa dest pê bikin.
Me sê rojan di downtime de ji Kiev derket. Ji Duşem heta Pêncşemê - sê rojan - me biryar da ku em li deryayê bijîn. Ew tenê ji armancên baş bû ku xwestina zarokê têr bike. Û pîvanên ji bo hilbijartina rêwîtiya me ya çar-sale ji mezinan ji mezinan û beredayî xirabtir nine))). Zarokên me ji otêlê dixwestin, ku li odeyê bi balokek, û li axa, bêyî têkçûn, pêdivî ye ku hewzê hebe. Li pêş hewcedariyên bi vî rengî digerin, min guman kir ku kurê me kurê me her tiştî dixwaze. Lê, nternetê bidomînin, min vebijarka guncan dît û ji bo dravê pir mezin.
Em gihîştin, li hewşê, li odeyê, li hewşê, li hewşê, li hewşa hewşê kêfxweş bûn, li hewşa taştê û hebûna taştê, çûn ku seyranê Zatoki bibînin. Yekane, û, belkî, heya nuha minusê nekêşbar a vê rûniştvanê avahiyek bêkêmasî ye. Ango, heke otêlên me berê xwe dane ku hûn hêjayî ava bikin, dê Resort bi rêzdarî were danîn - ev hîn jî fenomenek nediyar e. Derketina axa otêlek maqûl, hûn hîn jî dikevin nav cîhana surreal a Resorta Navxwe ya Navmalîn.
Riyên di navbera otêlan de ji ber vê yekê "dizîn" di bin otelan de ne ku li wir rêçikên çepê tune. Dema ku kamyon bi vî rengî derbas dibe - Wekî din hûn ê bang nekin - wê hingê rêçikên ku bi rastî li ser dîwarên otêl an daran çêdikin. Kevirek kevneşopî, kolana promenade dimîne, bi rêçikên teng, lê ji ber ku ji ber kiosk û firotgehên ku tiştan vedihewîne, pêşî li rêwîtiya azad digire. Bi bextewarî, ji otêla me ber bi behrê 200 metre - lê ew bê kêfa wan ji me re hatin dayîn.
Shutterên Beach - Baş. Li vir, jî, şaristaniyê gihîştiye paqijkerên sand. Ez difikirim ku gelek otêlên ku li ser lênihêrîna pir peravê li ser paqijiya axa li deryaya cîran hatine çêkirin. Deverên ku dê dergehên takekes ên otêlê nîşan bikin, na. Ew bi kêfxweşî kêfxweş bû.
Nuçeyek din a xweş - Tîpên ku di gihîştina kirêkirina her amadekar de hene, lê li kêleka behrê nehatin çêkirin. Bi nerazîbûna ame li ser nivînên tavê yên plastîk, gengaz e ku meriv nivîn li her derê li peravê rûne. Ombrellasên stasyonî û canopî jî hene. Porteqalî ji bo kirê.
Ez tenê dikarim li ser deryayê tenê bi gotinên mêr re bibêjim - Wî gazî wî kir "porê wî"). Lê zarok ne gengaz bû ku ji avê derxe.
Rewş, ez dikarim bibêjim ku di downtime de çêtir e ku hûn çend rojan biçin da ku hûn daxwaza xwestinê bînin "Ez dixwazim deryayê." Lê heke hûn dixwazin deryaya şîn a zelal û hewayê germ a zelal, wê hingê ew hêja ye ku li ser peravê krîmenî diçû. Lê ev tenê nerîna min e.