Kasunyatan manawa Moscow ora turu, aku ngerti wiwit langkah pertama sing digawe ing kutha iki. Sepur kita teka ing wayah wengi, nanging ing wilayah telung stasiun kasebut, aku ndeleng gerakan kasebut, sing ana ing kutha liyane lan sore sampeyan ora bakal nemokake.
Umumé, sedhih banget yen pisanan sing sampeyan tingali, teka ing Moskow, yaiku wilayah telung stasiun. Bangunan iku ayu, aku ora bakal ujar apa-apa, nanging papan kasebut dhewe reged, mula dadi njijiki. Wong-wong liya, kabeh padha surak, di-push, akeh wong ing kewarganegaraan non-Rusia, sing nempuh sampeyan kanthi tawaran sing beda ... ing tembung - rereget. Malah rasa isin yen kabeh ngrusak kesan kabeh ibukutha.
Papan favoritku ing Moskow - Arbat. Ing babagan iki, aku ora asli asli, nanging seneng karo dalan iki kanthi secara harfiah ing wiwitan. Umume kabeh sing narik kawigaten manawa ana wong sing beda. Aku elinga, kaya sing sampeyan temokake wong enom sing nyatakake puisi Sergey Yesenin, lan banjur mung nggawe sawetara langkah sawetara ing sisih liya. Kaya yen sampeyan ora mung ing dalan, nanging pindhah ing wektu lan ruang: Iki kutha provinsi Soviet, nanging unsur saka gangster gangster anyar York. Dadi macem-macem lan tetep ana ing memori sing daklakoni.
Aku kesengsem karo tampilan saka Pagunungan Sparrow, bangunan Universitas Negeri Moskow. Kanggo aku, aku ora ngerti sapa sing kaya ngono, bisa uga ora kesengsem. Panggonan sing apik, lan, kanthi relatif, tenang, yen sampeyan ora bakal asring ketemu ing Moskow. Masyarakat, mesthi ana akeh, nanging ing taman sampeyan isih bisa nemokake pojokan sing terpencil.
Alun-alun abang ora memenuhi pangarepanku sithik, mula ora ana sing dakkarepake. Lan banget ora seneng karo kabeh wong, nawakake gambar utawa tuku souvenir ... piye wae ngrusak kesan sakabèhé kanthi ngganggu, nyegah disemplung ing swasana.
Aku kepengin ngunjungi Ostankino banget, nanging sayangé ora duwe wektu. Kanca-kanca lunga, tetep seneng karo tampilan saka dek pengamatan. Dheweke kandha, paling ora kanggo dheweke, mula ana. Liyane padha ora kesengsem.
Ing Moskow, kita ngenteni seminggu sing dakkarepake yen dhuwit kasebut kaya kutha iki. Harga lagi gigitan. Kajaba iku, ing endi wae: apa pasar, cafe utawa kiosk. Petrus, ing mratelakake panemume, ana ekoner liyane. Lan umum, ibukutha iki ora banget mine. Aku seneng nyopir sawetara dina, istirahat, nanging aku ora pengin urip ing Moskow. Pancen angel banget ambegan saka pirang-pirang wong lan mobil kaya ngono.