Eyang kakungku wis tuwuh ing Baku, dheweke manggon ana 30 taun, sawise dheweke pindhah menyang Rusia. Wong tuwané dikubur ing kutha iki, mula kita nyoba teka ing kuburan paling ora saben taun 2-3 taun. Wektu pungkasan aku ing Baku ing 2012.
Aku lunga kanthi bungah, sajrone pirang-pirang taun katon kutha saya ganti luwih apik, ing sawetara papan kasebut ngelingake aku ing Dubai. Ing tekane pungkasan, kita tetep ing Hotel Hilton, ana ing tengah Baku.
Ana akeh obyek wisata ing kutha, Baku Boulevard, menara Maiden, Istana Shirvanshah, Caspian Embankment, Fontanov Square. Miturut cara, sawetara pemandangan film "Diamond Tangan" Shot in Baku.
Nalika mbah enom isih enom, ing Baku, miturut critane, kabeh beda. Ora ana penindasan wong Armenia, Rusia lan wong Yahudi (wong-wong Nasrani), sing pasulayaning bangsa-bangsa mrentah ing kutha kasebut. Saiki kabeh pancen beda-beda sanalika sampeyan ninggalake pap saka pesawat kasebut, sampeyan ngerti manawa sampeyan ana ing negara Muslim. Kebebasan kaya ing Mesir, luwih becik ora ngidini awake dhewe, mlaku-mlaku ngubengi kutha kanthi rok cendhak, aku ora bakal dadi. Umume aku duwe pengalaman karo umat Islam, mula aku ngerti yen tumindak kanthi sabar banget karo turis.
Eyang seneng mlaku-mlaku ing embankment segara Caspian. Laut cethek lan anget, pantai wedhi, ing prinsip iku pilihan sing apik kanggo rekreasi karo bocah-bocah. Sanajan Baku dudu kutha resort sing paling populer, nanging isih ana kanggo ngendhokke. Hotel Pantai nalika aku ora ngerti akeh, biasane kutha lan pesisir liar.
Nalika tekan Baku, aku pisanan tuku pahlav, aku mangan kebab saka lamb lan tuku kabeh kanca-kanca anggur Azerbaijani nyata. Aku menehi saran kanggo ngunjungi dalan blanja, ana akeh butik kanthi rega sing apik. Kutha iki menarik banget saka sudut pandang turis, nanging sing pengin ngunjungi kanthi alesan. Yen aku ora duwe alesan kanggo pindhah menyang Baku, aku ora lunga menyang kutha mung kanggo kapentingan, lan luwih akeh.