Helsinki, mesthi wae sing cilik banget. Pramila misale jek banget mulyo lan kompak lan resik lan resik.
Kanggo sepisanan Helsinki, aku weruh, lelungan kanthi bis, kanthi jinis ekonomi "loro keprungu sajrone limang dina." Wisata bis iku minangka wengi, aku ora pengin ngeling-eling kepiye awak diremehake lan kaya esuk aku ora bisa nyoba supaya aku ana ing negara liya.
Nanging - babagan perkara utama. Helsinki nelukake aku. Mungkin kasunyatan kahanan kasebut dimainake yen ana wektu penjualan pra-Natal lan kutha sumunar nganggo lampu, wong seneng lan lilin tradisional, aku ora ngerti. Nanging apik banget ing kana, mlaku, bukak toko souvenir, ana macem-macem yummy lan temokake dunia sing beda banget.
Hotel kasebut dumunung meh ing tengah, lan sakperangan alesan aku terus-terusan ngumbara dheweke, ora bisa nemokake - bangunan kasebut padha, utawa kabeh cilik banget, nanging aku malah ora bisa nemokake hotel lan katresnan Toko Gift. Takon pitulung lokal ing basa Inggris sing ala - kanthi eseman, Affatingly lan sopan, kanthi sabar. Ana uga wayahe - kaping pirang-pirang, wong-wong cocog karo aku lan takon apa pitulung dibutuhake. Ing babagan iki, wong-wong ing kene grapyak lan kontak, lan yen sampeyan ngerti sawetara tembung ing Finnish ("Kiitos" - Thanks sampeyan, dheweke mung mati, bisa uga ana).
Sampeyan bisa mangan sedhep ing restoran lan banjur bisa tuku salmon sing enak karo sayuran utawa kentang sing digodhog, kanthi roti lan butter - ora enak. Lan ekonomi pilihan - ing pusat blanja ana papan sing kudu ditrapake (9 Euros kira-kira) Sampeyan bisa milih kabeh sing dikarepake saka prasmanan sing teratur - kabeh enexpensif, nanging ora pati restoran. Kopi sing paling enak ing feri, sing bakal njupuk turis menyang Sveaborg, misale jek nambah rum. Lan - ing endi wae kopi normal.
Kanthi cara, aku ora bisa ngomong apa-apa babagan Sveaborg, amarga wisata iki terus ngetrapake aku ing outlet bis, sing ora nutup mripat. Aku elinga yen rada peteng, mlaku-mlaku ngubengi pulo nganti suwe, nyoba moto. Docks kapal sing kesengsem, enak, kebersihan lan kuno, sing secara harfiah saka kabeh struktur.
Ing kene ana watu kaya ngono, pancen nyengsemaken. Umume, alam iku atos lan ayu sing edan. Segara wis peteng, kuat, nanging wong-wong wis adhem.
Gereja ing rock minangka kesan sing menarik, kabeh biasane minimalake, sing khas candhi Katulik.
Tugu menyang Sibelius - kepiye ora bisa ndeleng.
Dadi, mlaku-mlaku ngubengi kutha. Tampilan saka langkah-langkah katedral ing alun-alun lan tugu menyang Alexander sing pertama yaiku papan sing apik banget.
Umumé, Helsinki ana ing jiwa. Aku ora pengin lunga saka ing kono. Aku duwe jiwa wicaksana, swasana sisih lor liburan, arsitektur lancap lan desain, panganan, toko ... lan meh kabeh.
Saka souvenir aku tuku Glleg (anggur sing ana lokal, enak banget), iwak sing ora cocog, dekorasi sing ora cocog, tradisional wis tradisional. Mesthi wae, aku bakal bali maneh lan, bisa uga, ing wektu ajaib padha - aku pancen seneng.
