Ing ibukutha Australia sing paling kulon teka. Sisane ora kesusu, nganti aku nampa surat saka pacare-winemaker, sing dakkarepake kepengin weruh kebon anggur manca. Lan ing kene lan kasus: Bossul lara. Umumé, telung dina muncul. Gendhakan kasebut ngganggu wengi, nanging kita isih mutusake kanggo pindhah menyang restoran. Ing lurung-lurung, sing ora perlu, kabeh institusi sing dingerteni aku ditutup. Napa kabeh padha nggodho?
Aku meh ora nemu restoran sing resik. Ing kana, kita nerangake manawa warga kasebut dianggep ora sopan (sanalika sawise 10!) Nedha bengi ing njaba omah. Lan ora bisa digunakake kanggo bisa digunakake mung kanggo turis sing kerut. Oke, njupuk menu, sinau. Sajrone 3 menit, dheweke milih sajian "wengi" kanggo aku: pitik panggang ing saos krim, sajrone jam - kanggo kanca. Dheweke dadi toko laktone, amarga, waiter kasebut ngandhani, mula ora diwenehake ing kene. Kita meh ora nemokake salad kanthi roti lan manuk empuk. Untunge, ing wayah sore, sajian vegetarian bebas lan malah dadi apik banget.
Ésuk ésuk dina sesuke menyang kebon anggur. Wiwit pandhuan lokal mung nganggo polahe sing disalahake, miturut sing padha kesed karo Roa, tindak. Kanggo aku, ora ana sing luwih jelas. Grapes konvensional sing tuwuh tanduran sevestopol. Nanging pacar tanpa antusias kanthi anteng kanthi kaendahan lan kaendahan varietas. Aku mung bisa ngarsane automata kanggo ngempalaken woh wohan beri, akurasi apik banget kanggo mbentuk larik. Kaya-kaya wong asing, lan dudu wong liya.
Dheweke seneng karo pakaryan wanigrilder Australia, ngombe anggur lan nyepelake mentah karo kuah seger nasional ing salah sawijining bar anggur ing Lembah Swan, bali menyang pantai. Aku pengin ngobrol tanpa kuping sing ekstra (cukup kita, dheweke bisa ngomong), mulane milih city city ". Luwih seneng mlaku-mlaku karo kulawarga nglangi lan nglangi sun. Kahanan kanggo surfing, nyilem Ora, nanging ana parkir, papan dolanan, barbecue. Kita nyoba golek pojokan paling terpencil lan kesandung "Vacation" kaya ngono.
Dina terakhir ngenteni kanthi tenang, sebagian ing daratan, sithik ing segara. Esuke, nunggang sepeda, ndamel menyang plabuhan fremantle, lungguh ing feri, tekan pulo rottth. Dheweke dipakai, nalika isih cilik, ing trek khusus kanggo siklus mad kaya ngono. Sore ing wayah sore mlaku ing taman taman sing misuwur, nganti uga sikil ora katon ngubengi. Dheweke ndeleng salah sawijining lawn alus lan alus, tiba nganti pirang-pirang jam. Ing wayah sore, dheweke nemokake kekuwatan kanggo ngumpulake bakul piknik lan menyang pantai mullalo, saka ngendi sing paling trep kanggo kapal ing kayak (kita loro saka Keel Avid). Aku ora pengin bali dina minggu ...