Dilatih ing Massandra sing perusahaan sing gedhe lan grapyak ing wulan Juli 2012. Lelungan ing kana kanthi mesin. Siji -elan sing mung ana ing dalan minangka wacana tapel wates (kita nyopir ing Kharkov). Ana anting-antrian multi-kilometer, wektu sing suwe iki minangka pemeriksaan mobil kanthi pengawal tapel wates Rusia. Ukraina tiwas kabeh wong tanpa pamriksa, ujar "menehi paman iki ing bir lan ora ana dokumen sing ora kudu diisi." Lan sawise pirang-pirang jam ing dalan, segara pungkasane tampil ing cakrawala, lan wektu wis tekan srengenge, lan diputus mandheg ing Massandra.
Perumahan ing kana, aku kudu ujar, ora murah banget. Ana sing luwih akeh utawa rega sing bisa ditrima ora cocog karo konsep omah sing nyaman, lan apartemen normal regane udakara 800-1000 Hryvnia. Kita ngilangi apartemen pribadi ing cedhak segara sing cedhak Massandra, ing stasiun prau sing diarani. Dadi luwih akurat, ing mburi. Yen sampeyan ndeleng foto ing ngisor iki. Ing tengah, sampeyan bakal bisa ndeleng pensiun Yalta Yalta lemas ing Jerman, luwih lan luwih saka stasiun iki.
Omah kasebut ana ing topik ing kana lan ana konstruksi aktif ing bangunan tanggane. Umumé, masarakat nggedhekake. Sanya keadilan kudu dikandhakake manawa konstruksi kasebut ora nyegah istirahat.
Tetep kita ing apartemen ngidini kita nyiyapake panganan dhewe. Lan iku tambah gedhe. Wiwit ing papan iki, aksesoris langkah ora ana cafe. Siji-sijine pizzeria ing wilayah kasebut cedhak karo Sanatorium sing ora sumunar menu sudhut. Toko kasebut uga ana siji lan amarga rega iki ora sithik.
Sadurunge Massandra lan Yalta sakcepete, bisa mlaku, nanging rada adoh. Sampeyan isih bisa drive ing minibus. Nanging minibus, kanggo alesan sing ora bisa dingerteni, ora asring banget. Lan bis pungkasan saka Yalta tindak udakara jam sanga ing wayah sore, saengga mlaku-mlaku ing wayah wengi ing embankment tetep mung ngimpi.
Pantaiic car sempit. Segara wis resik nganti awal akhir minggu. Dina Jumuah, bisnis pemuda lokal wiwit narik, sing mbuwang bank-bank bir langsung menyang banyu, atap, candies saka gula-gula lan kripik, lan sampah liyane. Sawise akhir minggu, rong dina maneh wis diresiki, mbuwang kabeh. Nanging ing wektu sing padha, pesisir wiwit meh padha karo landfill.
Nanging, kita ora winates kanggo nyelehake ing segara. Kita ngunjungi sawetara pemandangan Crimea. Kabeh padha nyedhaki siji-sijine, lan ora butuh jarak adoh lan dawa kanggo dheweke. Crimea Replet karo alami, arsitektur, sejarah lan budaya
Sanajan minus, aku kepengin bali menyang Crimea. Nanging sing paling mungkin aku bakal milih hotel karo pesisir sing ditutup pribadi.