Wiwit taun 2006, aku seneng istirahat ing musim beludru ing Sochi, ing wilayah sing beda. Nalika bocah katon lan dheweke nikah setaun, mutusake kanggo mlebu salah sawijining kursi sing dibuktekake ing wulan September - desa Sochi ing Vardan.
Ana akeh hotel pribadi, ana meja, toko. Segara pantai kerikil. Ing lurung-lurung tuwuh ing dalan lan wit-witan sing wis masak.
Kita ngarepake wiwitan musim gugur, kaya biasane, bakal anget lan cerah. Sampeyan bakal bisa sunbathe lan nglangi. Nanging salah banget.
Kita tekan ing resort ing wayah sore. Iku cukup seger. Kita dilebokake ing hotel sambutan kanthi kolam renang lan papan dolanan.
Esuke, pikirane, srengenge bakal metu lan sunbat. Nanging tinimbang cuaca sing cetha, udan deres. Dheweke diwutahake sedina, lan kolom sabanjure ... Termometer 'malah mandheg menek ing ndhuwur 15 derajat.
Ing kamar hotel pribadi ora luwih anget tinimbang ing dalan. Kesel raos sing tetep. Pamisah sing disimpen, sing kalebu pemanasan ..
Kita percaya yen cuaca bakal luwih apik, nanging unsur kasebut mutusake kanggo ngunggahake luwih akeh.
Angin saya tambah kuat, udan wiwit tuang luwih kuwat. Minangka impen sing nggegirisi, aku elinga: Aku ngadeg ing sangisore hotel, ndhelikake saka pancuran, lan bojone mlaku karo stroller, clurched ing hujan. Sanalika dheweke dadi jejere aku, kaya kabeh tabel plastik mabur, vas watu sing gedhe banget karo ukuran ember. Iki minangka tornado ing hotel kita ...
Sampeyan perlu kanggo ngumpulake suitcases lan bali ... Waca kanthi lengkap