Ing HOYAN, mesthi pantes! Ngempalaken ing Vietnam, aku ngrancang kanggo mungkasi maksimal sajrone sawetara dina, lan ilang ing kutha iki sajrone rong minggu. Tekan ing kana, secara harfiah mundur ing jaman biyen lan wektu kanggo sampeyan ora ana. Kutha Vietnam iki didaftar minangka dhaptar Warisan Donya UNESCO. Sampeyan bisa nggawe analogi karo suzdal kita. Kutha iki minangka museum. Sembarang dalan, bangunan apa wae - kabeh padha jenuh karo sejarah. Rencana kasebut minangka pemeriksaan saka kutha lan tarikan sing cedhak. Hoyan dhewe cilik lan nyopir ngubengi sepeda (sampeyan bisa njupuk motor) ora bisa digunakake, nanging mung sawetara dina, aku ora ngatur. Ing saben papan, aku kepengin mandheg, ngujo, ngerti apa sing kedadeyan. Toko, toko, bangunan omah, macem-macem studio ing tailoring lan sepatu - kabeh ana ing bangunan kuno kuno. Mung mlaku-mlaku ing kutha, aku wis kenal karo arsitektur kuno. Ing wayah sore, aku seneng ketemu macem-macem kafe kanthi anggur sing apik banget, panganan laut sing paling enak lan musik live. Ora adoh saka hoian ana sawetara papan sing nggumunke sing ora bakal ninggalake wong sing ora peduli: uga ana amatir sing ora jelas: uga ana amatir sing ora jelas, utawa uga wisata sing umum yaiku reruntuhan kutha Mayu kuno kuno kuno kutha Mikson lan AM sing luar biasa. Nggambarake rong obyek wisata kasebut mung mokal - sampeyan kudu ndeleng! Mesthine, mung perlu kanggo ngrameke pantai sing amba sing akeh kilometer lan sing ana ing "musim dhuwur" sampeyan bisa nemokake papan sing terduga.
