Minangka Mil lan Udaipur sing apik, aja ngirim tembung. Mbok iki minangka kutha sing paling mulyo lan resik kanggo wong-wong sing kedadeyan kanggo ngunjungi India. Ora, ngerti kanthi bener, kanggo kemurnian Eropa, umususès seneng karo kemurnian Eropa. Nanging ing kene pancen resik. Nanging, India resik. Lan konsep kesucian India khusus banget. Lembu lan asu sing padha, uga ana ing endi wae ... nanging lurung-lurung ing Udaipura sudhut lan diselehake aspal, gerakan kasebut ora pati penting kaya ing papan liya. Iki minangka kutha master, sing langsung cepet-cepet ing mripate: ing endi wae, ing saben langkah sampeyan bakal masking barang utawa nggambar ing kene lan ana cacat kerajinan sing ora nyenengake. Dadi apik lan kepenak banget ing kutha putih, uga untune ora adoh saka kesenengan. Kanthi kabeh, sanajan kasunyatane kutha putih sing disenengi, mula wis ana, tarikan lokal sing ora kesengsem. Dakkira masalah iki jumeneng saka kita amarga saka standar saka rute wisata standar, minangka asil, tekan ing Udaipur, aku wis katon panggonan liyane menarik lan kuil luwih mewah ing kutha-kutha liyane Central India. Udaipur, India Venice, mungkasi bagean vagnetik tripku, lan miturut tata letak klasik, lan miturut tata letak klasik, sing nyenengake, turis rata-rata wisata nempatake kutha putih ing tengah perjalanan. Pramila, ketoke, Udaipur lan turis sing apik banget. Kita mung seneng ing kene, ing Udaipur dadi, lan iku. Aku seneng ngumbara ing dalan-dalan, ngujo kerajinan master, pindhah menyang toko lan lungguh ing kafe. Istana kutha sing disuntik kanthi kepengin banget lan ora awake dhewe, kajaba meacocks sing apik banget ing bale tari banget dipotong dadi memori: tenan, apik. Kabeh liyane yaiku Allas lan Ah. Gereja Jine ora kenek banget, ora kaget ukiran kasebut, ora nyenengake layanan kasebut, aja nganti mati, kanthi ati-ati kanthi ati-ati karo marmer sing surem. Kepala kanthi ora sengaja nggawa garis ing perbandingan karo sing wis katon ing papan liya sing ora edan lan negara. Lakes - Oh, Ya. Nanging ... mung nalika mikirake saka restoran ing atap.
Ing ngisor iki katon luwih cedhak sampeyan, aku bakal ngandhani tontonan sing deg-degan: Kabeh sing ditanduri jumlah sampah, wong-wong sing apik banget, lan nggawe prosedur higienis iki ing banyu sing paling apik iki, overclocking ban lan sampah nganggo tangane. Tlaga mung di resiki ing wilayah tlaga kraton, dadi hotel sing bisa diurmati sing larang, uga sekitar pulo, amarga turis uga ana turis, mula turis, lan mual.
Nalika sampeyan lungguh ing sisih ndhuwur atap, nglujuk salam marang payon lan ireng, kabeh nistha iki ora ngethok mripat, ora ana sing ngucapake pastime sore, lan Udaipur katon kaya dongeng. Ing memori, dheweke bakal tetep dongeng iki, sanajan aku nyawang kanthi rinci lan ing lapisan ngisor, sing ora cocog.
