Nalika aku dikirim menyang ibukutha Belarus kanggo kerja, aku ngarepake ndeleng kaya Korea Lor. Ya, paling ora saka media, aku krungu saka tepar-Slavs-Slav amarga wong-wong sing manggon ing njero langsir wesi, ing negara Sosialisis sing langgeng.
Mustard, "Soviet" pasuryan, omah abu-abu sing padha lan kurang, kekurangan ing toko lan rega nightmarisish. Ing saben pojok, mesthi tugu kanggo Lenin karo polisi sing ngadeg ing jejere polisi, pengangguran sing beda-beda, ora nganggur, lan kawat bar sing beda-beda! Uga, piye wae aku mbayangno minsk.
Ngulungake kutha, aku nyiyapake wong saka KGB bisa uga nemoni aku, utawa paling ora ngetutake aku supaya dipasang. Lan wis ana ing njaba jendela, bangunan ing railway stasiun diblokir lan sepur wiwit alon-alon. Ngemas muga-muga saka maling (nanging babagan komunisme, tanpa dheweke?) Iku: iPad (sing menarik, Belarus, nanging Belarusu sing umume ngerti apa?
Kaget aku ngarep-arep langsung, ing stasiun. Stasiun iki apik! Mangkene sawetara foto (dudu mine):
Aku teka kanthi akurat banget, sing dakkandhakake ing pawarta kasebut? Wis ana ing stasiun kanggo aku wiwit nggayuh aku sepira salahku babagan Minsk! Tekan Foyer, aku mung udakara limang menit lan kagum kanggo ndeleng.
Apa sampeyan kudu ujar babagan babagan bangunan "Grey", aku kudu ngilangi? Aku salah babagan populasi - wong cukup canggih. Bener, kabeh cepet-cepet ing endi wae (kanthi becik, saéngga stasiun sepur!), Lan supaya bisa sinau babagan cara nyopir menyang hotel normal, aku lunga menyang polisi kanggo ngadeg. Ngira penampilanku, lan ketoke solvensi, para penjaga tatanan kasebut nyaranake aku komplek hotel "Jubilee". Dheweke nerangake kanthi rinci babagan cara luwih becik nyopir menyang hotel, lan, muga-muga sampeyan apik, njupuk urusan negara. Matur nuwun, aku lunga menyang kutha.
Wangsulan: Bab ingkang sapisanan sing cepet-cepet menyang mripate resik! Nggoleki luwih dhisik, aku nyathet manawa ing Minsk resik ora mung ing tengah kutha, amarga kedadeyan ing Rusia, nanging uga ing latar ibukutha sing padha. Napa? Kaping pisanan, wong-wong mau dhewe, kaya sing dakkandhakake - "Aja ngalih mangan." Ana cukup wadhah sampah ing kutha, lan masarakat kanthi aktif nggunakake. Lan nomer loro, ing ibukutha sing cukup kanggo njaga kemurnian.
Hotel kasebut ora ana stasiun sing kurang. Mangkene:
Dheweke ora murah (salah sawijining hotel sing paling larang ing kutha), nanging aku bisa urip ing wektu kanggo aku. Perlu dielingake manawa ana cukup hotel ing kutha kanthi macem-macem rega. Sampeyan ora perlu dadi jutawan kanggo golek akomodasi sing pantes - akeh rasa ing kutha kanggo saben rasa lan kekandelan dompet. Hotel ing endi aku wis diselehake ing dhuwur - wareg.
Sawise nedha bengi, yen wis ketemu mitra bisnis, aku banjur ngumbara ngubengi kutha. Aku lunga menyang toko, menyang taman lokal Taman Gorky, ngunjungi bangga Belarus - perpustakaan.
Saka rasa wedi lan pengalaman babagan Belaru "Sovka", ora ana tilak.
Ya, ora kabeh rosy, uga ana masalah. Cukup mung kanggo ngobrol karo penduduk lokal. Gajiane akeh banget sing dikarepake, bagean singa babagan populasi sing bisa ditrapake negara yaiku penghasilan ing Federasi Rusia. Lan durung - wong-wong ora wedi banget, ora .... Nanging anekdasi babagan Lukashenko sampeyan luwih becik ora ngobrol ing dalan.
Babagan harga kanggo panganan lan sandhangan ... pancen angel kanggo ngadili "cokotan" yen ana kanggo Belarusu, nanging kanggo rusia - padha lucu! Mbok, mula sebabe luwih asring asring ing Belarus, sampeyan bisa ndeleng liburan saka Federasi Rusia.
Perjalanan bisnis rampung, lan aku kudu mulih. Aku bakal ujar kanthi jujur - aku getun yen dheweke cendhak banget. Yen kabeh ora apik, mula kudu ngaso ing taun iki karo kulawarga kanggo ngaso sajrone seminggu menyang Belarus, sing dakwenehi pitunjuk!
Yen sedhela - Minsk minangka kutha murni wong sing cerah!