Ngaso karo kanca ing Simeiz ing musim semi 2013, ing Mei. Kita mutusake kanggo manggon cedhak karo segara. Mengko kita getun sethithik babagan iki. Kabeh kutha kasebut ana ing macem-macem dhuwur, supaya mlaku-mlaku, sampeyan kudu munggah, banjur mudhun. Dadi pemukiman kita ing sacedhake segara sing dibayangake dening kasunyatan manawa kudu menyang toko 15 menit ing sangisore panas panas panas. Nanging sabar.
Sing paling bisa dielingake ing Simeve yaiku taman lan kafe. Pancen ing kabeh kafe lan restoran sing disuguhake sajian, rega cukup ditrima. Taman minangka topik sing kapisah kanggo obrolan.
Alat sing apik banget, manuk sing nyanyi, macem-macem flora kanthi nyenengake.
Kanggo pantai - ing macem-macem papan sing beda. Dadi slogan conconna lan cobblestones sing gedhe cedhak hotel kita.
Meter 200 hak kerikil cilik lan lawang sing apik ing banyu.
Ora akeh toko ing kutha, nanging ana kabeh sing dibutuhake, sanajan pasar cilik.
Kanthi bocah-bocah, ana sawetara wong sing istirahat, biasane utawa wong enom utawa luwih tuwa, amarga ana sawetara sanatoriums.
Ya, lan aku ora bakal menehi pitunjuk, aku lunga menyang bocah-bocah enom: mundhak lan keluwesan, ora mlebu ing banyu.
Saran utama kanggo wong sing mikir menyang Simeiz - paling apik ing mobil sampeyan.