Agia Pelagia minangka desa resort cilik, sing ana udakara 20 kilometer Kulon Heraklion, ibukutha pulo Kreta. Kita (kita ngaso rong cara - aku, bojoku, bocah loro) minangka transfer klompok saka bandara Heraklion, dalan udakara udakara jam. Serpentine wiwit nyedhaki Agia Pelagia, kanthi jujur, ora digunakake, amarga dalan sempit, kaping pirang-pirang rasa ing bis sing tajem bakal tiba ing istirahat.
Desa dhewe minangka orientasi turis, turis, ing teluk - ing tangan siji gunung, karo segara liyane. Ora ana toko sing gedhe, nanging ana akeh bangku souvenir, toko sing wisata, titik sewa mobil, transportasi banyu, ana klub nyilem. Ing wayah wengi, desa tiba turu, saengga penyayang olahraga aktif aku ora bakal menehi pitunjuk marang dheweke. Nanging kanggo wong sing nggoleki tenang, kenyamanan, segara lan tentrem, resort cretan iki bakal dadi pilihan sing cocog.
Obrolan sing kapisah pantes pantai agia pelagia. Dheweke dadi pasir lan sempit banget, sempit manawa ing sawetara papan, kudu mung siji seri turu srengenge, sanajan ana kaping telune dibasuh segara. Yen kita ngliwati sisih tengen, jalur pantai ngembangake sethithik, sampeyan bisa ndeleng sawetara larik srengenge lan gampang golek papan kanggo awake dhewe. Telung srengenge lan payung ing Agia Pelagia (uga, lan ing kabeh pesisir Yunani liyane) mbayar, aku ora ngelingi biaya sing tepat, nanging misale jek mbayar udakara 8 Euros saben dina. Kita ora njupuk turu srengenge, amarga meh kabeh ing segara, lan nalika pengin sunbathe, kanthi kepenak lan gratis ana ing kasur sing luar biasa lan andhuk pantai. Nalika sepisanan dijupuk karo puncak pantai (bisa tuku ing toko ing pantai menyang pantai nganti 8-10 euro), nanging banjur aku ngerti yen ora butuh, ora butuh, payon pantai sing cedhak karo saben wong liyane lan bisa terus dienggoni. Shadow
Segara ora ngaso sajrone rong dina pisanan, bisa uga mlumpat ing ombak. Nanging banjur dadi tresnani, kanthi banyu sing bening kristal, lan sing paling penting banget anget. Aku wis biasa ing banyu meh cepet, sanajan biasane ngaso ing Segara Tengah, aku nganti suwe saya lutut ing banyu, nyoba nggawe awake dhewe nyemplungake segara.
Mandi lan sunbat ing pantai, ora weruh yen ing sisih kiwa pantai ing wilayah "Cape" sing cukup larang, sing malah katon sapisan ing salah sawijining masalah "Eagle and Rusk" Hotel kanggo pemilik kertu emas, terus-terusan gerakan kasebut, masarakat menek ing watu, mudhun saka dheweke. Kita mutusake kanggo pindhah ing kana lan kita, untung, tanpa bocah. Oh, apa kaendahan sing kita weruh ana ing kana! Aku duwe perasaan lengkap yen aku ora ana ing CRE, nanging ing Teluk Majorca sing paling ayu, utawa ing endi wae ing Bali. Sing akeh greenery, watu sing dicet kanthi warna sing paling luar biasa, kanthi resik, laut, banyu saya tambah akeh sing katon, lan ing kana sampeyan bisa ndeleng pantai sing luar biasa ing kana, kanggo njaluk bisa mung saka banyu.
Umumé, penggemar kaendahan alam lan kabeh wong sing pengin nggawe gambar sing apik banget kanggo kabeh wong, ndeleng kabeh kulawargane kabeh bakal anget saka meri, mula kudu pindhah menyang papan iki. Luwih becik ora njupuk bocah-bocah, amarga perlu ing watu, miturut jalur sing rada sempit, ing sisih siji sing istirahat sing adhem. Atiku wis mandheg nalika lelungan iki, aku ora mbayangake carane bali. Lan durung ana gunane!
Ringkesan, aku uga seneng liyane ing Agia Pelagia, dadi kesusu lan pantai, nanging persis kaya sing dikarepake. Aku ora ngilangi apa maneh sing bakal bali menyang swarga iki.