Taun anyar lan bojoku kanthi alami, aku mutusake kanggo ketemu ing omah, banjur kita duwe ide sing wani kanggo nemoni Abkhazia lan ndeleng apa sing ana ing mangsa adhem. Booked ing advance Internet ing Gagra luwih dhisik, lan dheweke biaya cukup murah. Apartemen loro kulawarga lan dirancang kanggo kulawarga loro, nanging kita seneng banget lan wiwit ora musim, kita manggon ing awake dhewe.
Saka omah, kita pisanan tanggal sepuluh Januari udakara udakara sepuluh esuk. Bayangake apa kesenengan yaiku ngatasi trek gratis! Sawise nyopir Krasnodar, mutusake kanggo nginep ing hotel lan tetep, amarga ngerti manawa dalan ula wiwit sesuk lan kudu santai sing apik. Wis mlebu ing lawang menyang Sochi, cuaca rampung diganti - kita koyone musim semi. Ing tapel wates udakara rong jam - lan ing kene dheweke dadi Abkhazia!
Ing Abkhazia, kita ngenteni kejutan - ora, ora, utawa TV2 ora bisa ditindakake! Iki minangka rasa seneng yen kertu SIM MTS dipasang ing tablet, mung dheweke mbantu kita. Nanging roaming larang banget, dadi yen sampeyan bakal suwe, sampeyan kudu langsung tuku kertu SIM lokal - ana telpon murah kanggo Rusia lan Abkhazia dhewe.
Abkhazia langsung ngelingake kita bocah cilik Soviet - kabeh sing lawas lan cukur. Ayo menyang toko kanggo produk lan ngeweruhi manawa kisaran kasebut angel banget. Ing wayah esuk aku menyang pasar - ana pilihan sing luwih akeh, nanging kabeh larang. Dadi maneh, luwih becik njupuk kabeh saka omah karo sampeyan.
Kaping pisanan, tindak wisata ing Athos anyar. Tuku baucar ing dalan nganti wolung atus saben wong. Poin kanggo adol dolan kaya ngono yaiku akeh, rega meh ana ing endi wae, nanging isi kaya ternyata beda. Malah sadurunge mencet Athos anyar, kita biasane dijupuk kanggo macem-macem rasa - madu, keju, anggur kabeh supaya kita kabeh tuku.
Banjur pandhuan liyane nggawa kita ing dalan menyang Lohnna - iki candhi sing apik banget lan sawetara reruntuhan ing omah sing dikepengini dening Pangeran. Uga, pungkasane, kita entuk guwa ahon sing anyar. Nalika kita ngerti, luwih becik mlaku kanthi klompok dolan, amarga ing musim panas dheweke bisa persis, nanging ing mangsa mangsa ngerti. Ya, lan karcis biasane didol kanggo klompok, lan banjur apa sing bakal tetep, banjur pengunjung.
Dadi bisa lan ora njaluk menyang sepur sing ndadékaké guwa. Dheweke pancen gedhe banget lan ayu! Lan isih peteng banget. Miturut cara, dheweke mbukak kanggo kunjungan mung ing abad rong puloh. Sawise guwa, kita mlaku-mlaku lan nyawang sepisanan ndeleng kaya ngono, nanging kurang saka stasiun sepur saiki.
Wiwit kunjungan menyang biara Aphonian Orthodox anyar uga kalebu, kita alamiah mangkat ing kana. Panggonan kasebut ayu banget lan perlu kanggo ngunjungi yen sampeyan ana ing Abkhazia. Ing musim dingin, mesthine, wong cilik luwih cilik lan ing endi wae.
Kita kepengin pindhah menyang sendhang, ésuk ésuk, nanging udan sing paling kuat, wong cuaca, nanging ora bisa bebarengan, nanging ora bisa wani. Mula, kita wis ngowahi rencana lan mutusake kanggo mlebu ing Plitsundu. Ing kana, kita seneng banget karo candhi lawas ing abad kaping sepuluh, pancen nyenengake awak sing dimainake ing kana - kita lungguh lan ngrungokake musik. Dheweke gabung karo klompok kasebut kanggo ngrungokake sejarah Padaleman Suci lan kaget banget yen ing jaman Soviet ana apartemen. Museum Sejarah Lokal ana ing jejere, mula kita ndeleng kana.
Banjur kita lunga menyang desa Ledza kanggo ngunjungi Museum Pribadi Hetzuriani. Sing paling menarik yaiku yen pangadege - Georgy Hezuriani tilar donya bali ing taun 1994 lan wiwit museum kasebut didhukung kanthi eksklusif kanthi biaya turis sing ngunjungi dheweke. Mesthi wae, akeh perkara sing menarik - ngrembug babagan urip lan saben dinten. Ing kene lan gerbong, lan mesin kanggo sepatu sing njahit, lan bapak. Umumé, apa sing ora ana. Lan akeh macem-macem jinis foto, amarga nitahake museum ing profesi utama yaiku fotografer. Ya, dina sabanjure kita mulih, kabeh kepengin dipikir, lan aku kudu kerja.