Program Excursion sing ditawakake sharm el-seikh, cukup maneka warna lan ora larang banget. Pancen, dheweke regane dhuwit sing dijaluk dheweke. Akeh usulan sing ana ing kutha-kutha ing negara kasebut. Ngelingi posisi saiki ing Mesir, kabeh program kasebut bisa dibatalake. Banget lan nuwun sewu. 2 taun kepungkur kabeh tenang lan sepi. Liwati kurang saka rong taun saka kunjungan pungkasan menyang Sharm el-Sheikh, sanajan negara ora bisa ngerti, sanajan bisa uga ngrungokake swara sing sepi kanggo nambah diskon. Nanging apa sing kedadeyan, kedadeyan kasebut.
Kita kesah kanggo Sharm El-Sheikh ing April 2012. Kita mutusake ing omah - kita bakal menyang Kairo. Ing memori isih ana kulo seger, sampurna setaun sadurunge saka Hurghada ing Luxor. Dheweke luwih saka menarik, nanging ngenteni, total, udakara 9 jam ing bis, uga eling. Mula, kita nggawe sikep sing amba mabur pesawat. Ing Sharm El-Sheikh, bandara ora adoh banget, ing Kairo, uga meh cedhak, wektu penerbangan - ngilangi ya landing. Iki minangka keputusan sing tepat. Ora kesel saka trip iki, nanging kesan - tas lan troli cilik. Utamane kaget pesawat kasebut, jenis sing ora dingerteni. Miturut bentuk eksternal lan internal, bisa uga nganggep manawa kita ora bakal mabur, nanging kita bakal lunga, lan ora cepet. Nanging, dheweke nyopot lan ndharat kanthi bungah. Kairo minangka kutha sing apik, nanging ora turis. Ing kutha resort, akomodasi pesona tartamtu nyumbang. Kutha iki, kaya sing luwih tepat kanggo dilebokake, dipantau, dibasuh, dibungkus. Lan Kairo nggawe kesan ing bojo sing ora turu, mula ora dikumbah, ora dikumbah, ora atos, ing jas omah sing ora jelas .. lan, isih padha seneng banget. Perjalanan iki nggampangake dompet kulawarga ing 630 American Rubel (telung wong). Tur saka Pandhuan "Tez Wisata".
Ing pandhuan sing padha, dheweke njupuk dolan liyane - "kanggo ngunjungi Bedouins" ing sepedha bikes, kanggo dheweke gratis, kaya bonus, sing wisata sore lan wengi ditambahake
Waca rangkeng-. Rega ing telung, udakara 100s. Ing dolan "ing riko menyang Bedouins", ana kasus sing ora nyenengake, nanging instruksi.
Duwe tripped karo kita kanggo muntah saka Bedouins, pasangan Lyhaya Nikah, ngerti negara endi. Aku narik kawigatosan marang dheweke sanajan ing hotel kasebut. Ora "pepe", apik wis sarapan sadurunge sarapan, sanajan bar ora saiki. Dasar quadrocycles nyopir ing minibus. Dheweke duwe karo dheweke. Roma dianggep sanajan ing pangkalan, lan ing guncang minibus, lan uga "ing ragi lawas." Ing cendhak, bis isih disuguhake ing bis, lan ana sapi kanthi dhasar mobil. Malah kanthi dhasar buruh-buruh Mesir, dheweke nangis sirahe. Nanging dheweke ora ngubungi, lan kita pengin konflik? We teka ing bedouins, setengah jam istirahat, nggawa kiscada (abang teh) kanthi roti.
Bydla ana. Mbalik dheweke ora ana sing ora ana. Dheweke main karo saben liyane ing sing apik, ngethok wong liya. Kabeh rampung, kaya sing kudu rampung. Ing antarané ara-ara samun ana siji sumur. Sapi ketemu dheweke. Kudeta, lan fraktur tangan. Dheweke mbengok lan smeared snot. Nyuwun pangapunten? Ora. Pimpinan Mesir duwe Walkie-Talkie, sawise 10 menit, 2 seater buggy tiba. Wong miskin banget cepet-cepet menyang dhasar. Kita ndherek. Ing basis saka mobil polisi wis ngadeg. Hotel kasebut mati tanpa dheweke. Ing dalan, mobil wis ketemu karo salib abang. Nalika pandhuan sing dikandhani, dheweke digawa menyang rumah sakit, dheweke nyebabake komisar asuransi, nyathet "Subyek Matter", sijine gypsum. Rong dina liyane, sadurunge budhal, dheweke njupuk "nglarani", lan ing wayah sore dhokter kasebut nyeleh lan bangga, kanthi bangga, kanthi sekumpulan kirsa mbayar. Sawise kabeh, dheweke duwe asuransi kanthi 30.000 ijo. Mung, ing kene, kanthi dokumen kasebut, ora bisa diwaca. Ing kahanan sing ora ngadeg, asuransi ora bisa mlaku. Kepiye crita iki wis rampung, aku ora ngerti. Nanging pungkasane seneng, ora. Endah sing ora enak tetep komunikasi karo "turis."