Autumn iki aku ngunjungi ibukutha Azerbaijan - Baku. Sadurunge, aku saiki wis sepuluh taun kepungkur, lan kepenak banget kepiye dheweke ganti. Baku iku sawijining kutha sing luar biasa lan berkembang. Saiki minangka megapolis modern, ing sangisore kutha sing misuwur minangka Singapura lan Dubai.
Paling anyar, Baku minangka kutha sing ora nyengsemake karo lurung-lurung lawas lan dalan sing rusak. Nanging ing kutha kasebut wiwit nandur modal penghasilan saka minyak lan saiki ora ngerti. Omah-omah Soviet lawas dikandhani karo sandane Sandstone, dalan sing rusak wis didandani lan dilebokake. Wiwit nglengkapi taman lan alun-alun. Baku dadi kutha ijo, resik lan modern.
Wiwit jaman biyen, Azerbaijan wis disembah geni. Mula, struktur sing gedhe, dibangun telung towah dhuwur, meh padha karo basa sing nyiram kanthi katon. Telung geni kasebut kanthi cepet dadi simbol Baku. Telung menara murub yaiku kantor saka perusahaan paling gedhe, kantor sing apik lan hotel sing paling larang ing Baku.
Panggonan sing menarik lan misuwur ing Baku dianggep minangka Hall of the Crystal Hall, sing dibangun ing Eurovision.
Uga papan sing unik lan modern yaiku pusat budaya heydar aliyev. Ing tampilan kasebut, konstruksi padha karo gelombang beku utawa ing kapal angkasa.
Ing wayah sore ing Baku, kabeh bangunan, patung lan lan lawn sing disorot kanthi apik. Sore sore malah luwih ayu lan lincah tinimbang awan.
Kanggo kula pribadi, baku nggawe kesan aneh. Ing tangan siji, sing apik banget, resik, modern, lan liya-liyane, yaiku sawetara jinis "artifisial". Cukup mung warna wétan sing cerah ora ana regane, suasana Azerbaijani asli kudu dikirim menyang ambane negara.
