Ing wulan Maret 2014, kita ana ing dolan ing Yerusalem, papan sing paling menarik kanggo aku yaiku landmark - "Tembok Watch".
Sejarah tembok pandonga iki adoh banget, nalika candhi, sing dibangun Tsar Solomon.
Dhewe, tembok mung bagean cilik saka pager candhi, iku kabeh sing isih ana ing antarane Padaleman Suci, supaya wong-wong Yahudi banjur nyebat nangis. Aku sesambat ing Padaleman Suci, nalika wis ndedonga candhi, sing ndedonga lan nglumpukake preinan agama, amarga ana ing ngarepe Gusti Allah lan njaluk sih-rahmat.
Saiki papan iki kasedhiya kanggo kabeh wong, lan saben dina ewu jamaah mlebu ing pandonga iki kanthi pandongane wong-wong Yahudi sing dipilih dening wong-wong Yahudi sing dipikolehi kabutuhan.
Kanggo mlebu ing tembok sampeyan kudu ngliwati sawetara prosedur sing gampang.
Wangsulan: Bab ingkang sapisanan yaiku sandhangan, sing kanggo wanita ora kudu mbukak lan nyebabake. Pundhak lan sirah kudu ditutupi yen rok kasebut nganggo busana - mula kudu nutup dhengkul, lan luwih becik sadurunge lantai. Kanggo wong lanang - ora ana topeng lan celana pendek, mung klambi lan celonone, uga ing lawang menyang bagean lanang, kabeh wong kudu nganggo kip, sing ditanggepi gratis ing lawang.
Kapindho, iki priksa. Kasunyatane yaiku manawa Israel terus ana ing kahanan obah tempur, amarga serangan Arab sing asring. Mula, ing lawang mlebu sesambat ana mriksa priksa manawa sampeyan bakal mriksa tas, lan ora bakal diijini njupuk barang sing cetha lan cetha, uga botol kaca.
Katelu, iki minangka wutah tangan. Cedhak tembok ana cuci cuci khusus, ana krenjang nganggo banyu lan garis kanggo wudhu. Kanggo ngumbah tangan kanthi bener, sampeyan kudu nelpon banyu menyang jug, sapisanan dikumbah tangan, banjur nomer loro. Miturut cara, saka kene, lan ekspresi "tangan nganggo tangan tangan". Dadi ditampa, amarga ora mungkin ora kanggo tembok suci ora dikumbah.
Wayah kaping papat yaiku tulisan saka cathetan pandonga. Nalika kita ndorong bis, pandhuan ngandhani yen kabeh cathetan kasebut dicopot saka tembok saben dina, yen ora ana gunung-gunung ing saindenging tembok tembok lan tiba ing lantai. Mula, saben dina dheweke entuk saka ing kono lan dilebokake ing kothak watu khusus, sing diarani kuburan. Dadi, ternyata akeh wong ndedonga cathetan kasebut, lan mesthi wong-wong Yahudi dhewe sing ora mandheg ndedonga cedhak tembok sing nangis sore utawa ing wayah wengi.
Lan aku uga seneng yen ora kabeh wong Yahudi sing nangis cedhak tembok, lan akeh sing bungah lan nari, dheweke sumpah lagu. Uga cedhak tembok ana kursi sing teka ing kene nganti suwe bisa lungguh, lan ing meja cilik yaiku buku-buku masmur ing basa Ibrani kasebut lan ndedonga.
Miturut cara, tembok kasebut dipérang dadi rong bagéan - lanang lan wadon. Wong-wong Yahudi ora ditampa kanggo ndedonga kanggo wanita lan pria.
Akibaté, aku pengin ngomong manawa aku ana ing pirang-pirang papan ing Yerusalem, nanging tembok sing nangis dadi sing paling bisa dilalekake. Sawetara rasa tentrem sing ora biasa kanggo dirasakake ing tembok iki.
