Sadurunge Thailand, mung ana ing Mesir lan Turki, nanging mesthi kepengin ngunjungi sawetara negara eksotik, amarga Turki lan Mesir malah ora ngerti kaya ing luar negeri. Aku pengin Dominika, nanging ing Desember ana rega sing dhuwur banget, lan dokumen visa kudu ngisi Spanyol. Aku ing guru pendidikan Basa Inggris, iku lara kanggo golek wong sing ngerti Spanyol. Mula, Thailand dipilih, demo luwih murah, lan dokumen kudu ngisi basa Inggris.
Dalan dawa lan abot. Pitu jam kanthi mobil menyang Moskow, banjur sangang jam ing pesawat. Sadurunge bisa nonton film ing layar, sing ana ing kursi ing ngarepe sampeyan. Iki mbantu ngliwati wektu. Bojoku gumunggung kanthi gemeter. Dheweke lan telung jam ing pesawat kasebut ora kuwatir. Dheweke kabeh mikir yen pesawat kasebut udakara ambruk.
Nalika kita digawa menyang hotel, kita ngerti yen kabeh kasangsaran kita dianggep. Aku ora weruh kaendahan kasebut ing endi wae. Hotel kasebut enak, kabeh staf pancen sopan. Rasa wong sing penting, ora ana sing ora sopan lan ora mbuwang tips, kaya ing Mesir.
Imajinasi apik tenan. Wedhi putih ing pantai lan segara pirus. Ing dina kapisan aku lenggah ing pantai, lan ujar manawa aku ora bakal ninggalake ing ngendi wae, yen iki swarga ing bumi.
Kita mung budhal sarapan ing hotel kasebut. Ana akeh panganan, ing basa Turki limang, pilihan kasebut luwih cilik. Muga-muga kita pengin luwih cedhak rong jam. Biasane kita tuku barang ing dalan. Wigati, lan enak. Ora ana masalah karo weteng sajrone sepuluh dina. Kanggo nedha bengi, dheweke lunga menyang sawetara restoran lan sajian laut. Udang sing enak kaya ngono ora mangan ing urip.
We tindak dolan kanggo Bangkok. Aku nyerang tetanggan ing kuil lan pagodas karo pencakar langit modern. Disenengi Taman Lumpini. Lan Zoo Dusit mung disabetake. We bungah kaya bocah. Aku ndeleng kewan sing sepisanan. Predit Fed Badhong!
Nalika dina pamitan teka, aku nangis. Dongeng wis rampung, lan durung ditampilake, aku ora ndeleng kaendahan iki. Kanggo aku, aku mutusake manawa aku mesthi bakal teka maneh ing Thailand. Sepuluh dina kanggo negara iki sithik banget.