Menyang Fanrang, disiapake kanggo nglipur dhewe. Negara-negara Asia kanthi praktis ora praktek animasi ing versi "Turki" biasa. Mula, turis sing wis biasa macem-macem jinis hiburan, kontes lan aerobik lucu, luwih becik nolak ngunjungi resort iki.
Yen sampeyan takon pitakon tinimbang seneng-seneng ing resort kasebut, aku, minangka wong lelungan mandiri, mesthi mangsuli: "Ora ana apa-apa!". Aku yakin manawa pandhuan paling apik, animator lan pandhuan - iki aku.
FanRang nuduhake jinis resor sing langsung kaya, utawa saka tampilan pisanan wiwit nolak. Sanalika aku pengin ujar manawa ing perjalanan bojomu menyang Vietnam, Fanrang ora mlebu kabeh. Nanging kesel saka Noisy lan Rusia sing nganggo basa Nyachung, kita mutusake pindhah menyang Dalata. Nalika tuku tiket menyang bis, pinggiran kuping krungu jeneng kutha sing ora dingerteni - Fanrang, nyawang informasi kasebut ing Internet lan mutusake menyang sawetara dina ...
Nanging mung rong minggu mengko kita nilar kutha iki sing tresna marang kita Fan-Tap-Cham utawa Phan Rang Waca rangkeng-. Sampeyan kudu nyatet yen bojoku lan aku rada aneh. Umume turis arep ngaso kanggo hiburan lan pesta, lan kita, kanthi nalisir, kanthi kabeh posisi urip sing aktif, kita seneng istirahat sing santai.
Sawise urip ing Fanranh sajrone rong minggu, aku ujar manawa aku ora duwe hiburan ing kana! Nanging! Ora ana sing! Sanajan dimensi sing sopan, papan iki beda karo resor Vietnam sing biasa kanthi tenang lan dimensi urip.
Ana sawetara turis, sanajan wong Eropa sing ora ana tulanan. Sanajan bubar, cukup ora sengaja ngerti yen sawetara operator wisata sijine program charter ing kana. Aku kepingin, lan ing agensi perjalanan ngelingake yen sawetara turis ing kene ora bakal ana apa-apa sing kudu ditindakake lan apa sing bakal diumbati?
Wangsulan: Bab ingkang sapisanan sing teka ing Fanrang ditekani menara Cham. Kanthi dolan sing teratur, sampeyan ora kudu lunga mrana. Kita khusus ngrancang kunjungan ing wayah sore lan ora salah. Mlumpat ing antarane bangunan, sing kalebu ing abad XIII, ing bisu sepi, ngasilake kesan sing ora bisa diduweni. Menara bisa disimpen mung amarga kanggo mulihake wektu. Malah kanthi imajinasi sing ora penting, sampeyan bisa mbayangno apa struktur sing megah ana pirang-pirang abad kepungkur.
Towers Cham minangka mung siji-sijine fanranga, sing diwenehi mesin telusuran. Lan misale jek kabeh! Sawetara arep ora ana sing liya, nanging ora. Sawise kabeh, wong sing takon bakal tansah golek apa sing ditindakake. Lan ing kulawarga kita akeh kaya loro wong sing takon.
Mancing
Mlaku-mlaku ing pantai, lan kabeh padha sepi ing Fanranh, sudhut lan prakteke, bojone ndeleng para nelayan lokal sing padha mbantah nganggo bumbung lucu banget kaya bokong lucu kaya bakar sing lucu banget kaya bakul sing lucu banget kaya bokong lucu kaya bakul lucu. Suami njaluk supaya padha mancing lan Vietnam karo mburu dheweke.
Ora perlu nerangake karo apa pasuryan sing marem karo pasangan iki. Apa kaget kita nalika wektune, kita nimbali kita menyang meja! Vietnam sing grapyak nyiapake bagean saka nyekel lan kita seneng banget kanggo nggawe panganan.
Mengko kita sinau sing biasane nelayan lokal njupuk dhuwit saka turis kanggo kesempatan kanggo mung numpak prau Ajaib, nanging kita ora njupuk apa-apa. Kosok baline, ésuké bojone uga diundang.
Umumé, prau bisa dicopot ing fantange lan menyang mancing jero-segara. Ana luwih akeh tackles, lan iwak luwih gedhe, nanging warna lokal ora bisa dirasakake.
Urip wengi
Kanthi pangerten babagan hiburan wengi ing Fanranh, masalah gedhe. Kutha, kaya sing wis dak tulis, tenang banget. Yen sampeyan bar lan disks, sampeyan ora kudu menyang Fanrang. Mesthi wae, ana restoran lan kafe ing kene, nanging kabeh padha dadi kulawarga. Wiwit turis cilik banget, mula infrastruktur kasebut ora ana prakteke. Petang telat, warga lokal ngumpul ing taman taman, sing ana ing antarane kutha lan pantai. Panggonan iki minangka garis lan restoran ing wektu sing padha. Vietnam lagi lungguh ing kursi cilik, lan uga ing umum - ing bumi lan mangan panganan sing ora pati rame karo bir.
Ana wong sing duwe pitakon: "Dadi apa sing sampeyan lakoni sajrone rong minggu?" Kabeh gampang banget: kita seneng urip. Dheweke lagi nyawang pantai, srengenge sing nggumunake srengenge lan mlaku-mlaku ngubengi kutha, ana ing puki, ngombe anggur gedhe lan kabeh wong akeh.
Diwenehi Bau Truc Village (Bau Chek), ing endi tukang nyata urip, ngasilake macem-macem suousir saka keramik. Dumunung ing Dalat ing cedhak karo sewengi lan ngerti manawa dheweke njupuk keputusan sing tepat kanthi milih lokasi utama dislokasi fanrang.
Siji-sijine perkara sing disetujoni ing penggemar, sing dudu pengujian olahraga kasebut minangka layang lan serf. Ing kene kanggo kelas kasebut digawe mung kahanan sing cocog.
