Wilayah gunung SAPP ora pati populer ing turis tinimbang halong lan hoian, nanging panganan alami sing paling dhuwur, uga fantasipa sing paling dhuwur, uga narik kawigaten para tamu saka macem-macem negara.
Wilayah iki cocog kanggo hiking lan trekking, sajrone apik banget kanggo seneng panemune panorama tanduran teras ijo zamerald.
Pemukiman SAP ing sisih ndhuwur bukit "Dibukak" kanggo jagad iki, Kolonizer Prancis sing ora dikarepake amarga panas saka polos Vietnam. Dheweke milih papan sing adhem, lan ora udan, kaya, ujar, Hanoi. Yen sampeyan munggah ing lereng gunung, sampeyan bakal bisa ngevaluasi kasunyatan sing nyenengake iki.
Wektu paling apik kanggo ngunjungi Saps - wiwit Agustus nganti Desember. Sanajan umume udan ing dina iki, nanging umume, ing wektu iki isih luwih anget, lan pancuran biasane ringkes, nanging kuwat banget. Nanging langit banjur langit. Musim musim panas bisa adhem, foggy lan udan, nanging saben telu utawa patang dina cuaca dadi luwih utawa luwih apik tinimbang liyane.
Preduli saka taun suwene sampeyan bakal mlebu ing SAP, mesthi bakal dadi sisih positif lan negatif. Wangsulan: Bab ingkang utama yaiku, yen kita arep wiwit wulan Desember nganti Februari, priksa babagan pemanasan ing kamar. Ya Ya. Ing sawetara hotel, sampeyan bakal ditawakake electrocoupled utawa pemanas sing dibangun menyang kerangka amben, nanging iki tegese ruangan liyane bakal "beku". Pemanas listrik luwih apik, nanging luwih apik tinimbang kamar karo kembang api, yen sampeyan bisa. Priksa manawa perapian bisa digunakake sadurunge mbayar paspor menyang resepsi - sawetara perapian ing kamar hiasan. Bumi ora jarang gratis, nemtokake rega luwih dhisik.
Menarik wilayah iki ing kene Akeh minoritas etnik Waca rangkeng-. Contone, Hmong (Hmong, wong-wong Miao asale saka China sisih kidul), sing asring kasebut ing literatur minangka "hmonter ireng", sebagian amarga hiasan warna-warni lan ornamen warna indigo lan perak sing menarik.
Wanita saka wong-wong iki nyandhang "headdress" sing khas - braids sing keten saka benang (utawa apa sing ana ing piramida, kanthi kompleks perak (segi cection cup) nempel ing ndhuwur Waca rangkeng-. Kayane saka sisih kasebut minangka rambut nyata lan wiwit dibagi, pira karya sing kudu ditrapake kanggo nggawe kabeh kanthi ati-ati. Nanging bocah-bocah wadon seneng njupuk headdress khusus kanggo turis kanggo nuduhake yen mung topi, lan dudu rambute sing sejatine. Sanajan bisa gampang nutupi sapu tangan utawa tutup kanthi gampang nyandhang.
Kanthi tekane pariwisata, suku-suku iki wiwit nyambut gawe, adol bau lan tekstil kanggo turis gawenan turis. Sanajan panjaluk kasebut sithik. Wong-wong iki, kanthi cara, pedunung pribumi ing wilayah kasebut, lan kanthi jelas ora peduli karo kabeh kerusuhan politik lan ekonomi ing negara kasebut sajrone 1000 taun kepungkur. Mungsuh-mungsuh padha nyerang lan kiwa. Pamrentah diganti. Wilayah kasebut dibalekake maneh. Lan kabeh padha ing cara sing lawas. Uga, kajaba ing taun-taun pungkasan, masarakat ngoyak dolar turis.
Meh kabeh perusahaan ing kutha kasebut kalebu Vietnam, supaya wakil saka suku-suku kasebut isih mung dagang ing dalan-dalan, woh-wohan lan sayuran.
Dening lan akeh turis teka ing SAP kanggo sinau babagan kepiye suku suku sing menarik. Lan padha urip kanthi gampang: kabeh urip kasebut ditindakake ing sawah, ing kebon, lan garansi karo sapi omah. Cara sing paling gampang diakses kanggo njaluk kenal karo budaya masarakat lan uga rumangsa dadi bagian - kanggo ngunjungi "Resor tematik", ing endi turis manggon ing hotel sing paling cilik, kaya ing desa nyata. Lan sing paling wani bisa dikirim menyang desa kasebut lan ngujo lukisan urip Hmongs sing apik tenan. Ana SAPPA Museum Ing endi sampeyan uga bisa sinau babagan urip. Utamane narik kawigaten kanggo ngerti babagan upacara kawinan.
Ing pangerten, Sapa ora cukup kutha ing umum - suku-suku urip liya lan tekan kutha kanggo melu perdagangan (lan, kanggo iki asring nyeret ing dalan nganti pirang-pirang jam, sanajan akeh sing bisa numpak motor). Vietnam, sing ana ing kene kurang saka enem saka populasi, teka ing SAP saka kutha liyane ing Vietnam. Akeh wong sing urip ing omah murah lan melu pertanian, nanging umume urip luwih apik, mimpin bisnis lan bisnis hotel. Meh seprapat saka pedunung kutha yaiku warga negara liya. Hubungan lembut antarane Vietnam lan Hondong ora, lan piye wae dheweke ora komunikasi utamane. Urip kaya ing jagad paralel.
Sappi ora bisa diarani kutha turis, nanging pariwisata mung minangka sektor utama ekonomi. Pramila, perdagangan ing kene ora ana budi, lan turis asring ngalami inflate. Lan "nyurung" pedagang lokal cunning banget licik, kanthi ngguyu lan eseman. Utamane perang ing kasus Hmong iki - dheweke paling cerdas. Tekan sayang, nyritakake babagan bocah sing keluwen, supaya turis bakal mbayar dhuwit, mung tinggalake. Yen klompok turis meri, bakal kenal, lan sawise nolak tuku barang, terus tindakake ing jejere grup ing dalan, kanthi rutin kanggo pitakonan babagan kulawarga lan bocah-bocah (ing basa Inggris, mesthi).
Umumé, yen dheweke kumpul ing kutha iki, sabar saham lan rasa humor. Pancen, perdagangan ing kene pancen kejam, klien kasebut kejam, dheweke goyangake ing ngarepe irung menyang barang. Sanalika sampeyan bisa ndeleng babar pisan. Kajaba iku, wong Arab ing Mesir dibandhingake karo wanita kasebut ing kostum nasional mung ngaso. Dadi apa sing kudu dilakoni! Nasi ing lereng kasebut mung ngasilake panen saben taun lan meh ora bisa Feed masarakat, dadi sampeyan kudu nggawe sapi domestik lan push trough kanggo turis. Lan turis Tuku Ya You Ngrungokake Sawah (sing katon rada aneh kanggo Hmongs dhewe).
Umumé, sanajan perdagangan sing nyekel kabeh wong lan kabeh, papan sing apik banget. Iku pancen ayu! Sampeyan bisa teka ing wektu apa wae ing taun, sampeyan mesthi bakal ora Getun.