અન્નપર્નાની આસપાસ ટ્રૅક કરો અથવા "અન્નપર્ના રિંગ સંભવતઃ પ્રવાસીઓમાં સૌથી પ્રસિદ્ધ અને લોકપ્રિય ટ્રેક છે જે નેપાળમાં આરામ કરવાનું પસંદ કરે છે. સામાન્ય રીતે પ્રારંભિક આ ટ્રૅક પસંદ કરે છે, કારણ કે તે ટૂંકા છે (ફક્ત 3-4 દિવસ), માર્ગ રસપ્રદ છે અને શરીરના શરીર માટે 3000-3500 મીટર સુધી ઊંચાઈ આરામદાયક છે.
આ વાર્તા એવા લોકો માટે ઉપયોગી થશે જેઓ પ્રથમ આ ટ્રેક પર જવા માંગે છે, પરંતુ તે માઉન્ટેન ઝુંબેશમાં અનુભવની અભાવને કારણે તેમની શારીરિક ક્ષમતાઓ વિશે ચિંતિત છે. નવીનતમ માટે.
આ વાર્તા મે 2013 માં થયું. ખારકોવની બે બહાદુર છોકરીઓએ પોતાને માટે નેપાળ અને હિમાલય શોધવાનું તેમજ તેમના પ્રથમ ટ્રેક પર જવાનું નક્કી કર્યું.
અલબત્ત, તેઓ સૈદ્ધાંતિક રીતે ઇન્ટરનેટ પર વિવિધ ફોરમની મદદથી તૈયાર કરવામાં આવ્યા હતા, સાધનો ખરીદ્યા છે અને પર્વતો (પરમિટ) ને છોડીને હાઈકિંગ ગયા હતા.
તે નોંધવું યોગ્ય છે કે વાહક તેઓને સપાટ રીતે લેવાનો ઇનકાર કર્યો હતો, કારણ કે એવું માનવામાં આવતું હતું કે કંડક્ટર તેમને ઝુંબેશનો આનંદ માણવાથી અટકાવશે અને તેમના પગ નીચે મૂંઝવણમાં આવશે, તેઓ એકસાથે ગયા.
તેઓ 3 દિવસમાં પસાર થતા ટ્રેક, જ્યારે કોઈ શારીરિક તંદુરસ્તી (ઓફિસ કામદારો) ન હોવાને કારણે, ધૂમ્રપાનનો અનુભવ ઘણો અનુભવતા અને પ્રથમ વખત પર્વતોમાં દેખાય છે.
છાપ, અલબત્ત, તેઓ ઝુંબેશથી ખૂબ આનંદદાયક ન હતા અને તેઓ તંદુરસ્ત અભિવ્યક્તિઓ નથી, કારણ કે તેઓ પ્રેક્ટિસમાં સમજી ગયા કે ઘણા ત્રાસદાયક ગેરવ્યવસ્થાને મંજૂરી આપવામાં આવી હતી.
પ્રથમ, તેઓએ તેમની સાથે પ્રવાસી કેનની સાથે ન લીધો જે રેખાઓ અને ઉતરતા ક્રમો દરમિયાન મસ્ક્યુલોસ્કેલેટલ સિસ્ટમને નોંધપાત્ર રીતે અનલોડ કરવાની મંજૂરી આપે છે. તેથી, તેઓને "જીવંત" કરવું પડશે, તેમને ગર્લફ્રેન્ડથી કેન્સ બનાવવાની હતી - આ વણાંકો અને ભારે સ્ક્વિગ્સ હતા.
બીજો સમય, તેઓ લગભગ ખોવાઈ ગયા.
ત્રીજું, વાહક વિના, તેમના માટે પર્વતોમાં રાતોરાત રોકાણ માટે સારી આવાસ શોધવાનું મુશ્કેલ હતું.
તેથી, જેઓ હિમાલયમાં જવા માગે છે તેઓ માટે, અજાણ્યા માર્ગ પર ખાસ કરીને પ્રથમ વખત કંડક્ટર જરૂરી છે, તેની સેવાઓનો ખર્ચ નોંધપાત્ર છે, ફક્ત 10 સીયુ. દરરોજ, અને તે કોઈ વાંધો નથી કે તેને રશિયનમાં કોઈ શબ્દ ખબર નથી, મુખ્ય વસ્તુ - તે ભૂપ્રદેશ અને માર્ગને જાણે છે.
નિષ્કર્ષમાં, તે નોંધવું યોગ્ય છે કે નેપાળમાં પર્વતીય પર્યટન એ જોખમી વ્યવસાય છે, અને મહત્તમ ગંભીરતા સાથે ઝુંબેશનો સંપર્ક કરવો જરૂરી છે.
આંકડા અનુસાર, આશરે 10 પ્રવાસીઓ દર વર્ષે હિમાલયમાં મૃત્યુ પામે છે, અને તે જ રકમ હંમેશાં અદૃશ્ય થઈ જાય છે. એરપોર્ટ પર અને કાઠમંડુની શેરીઓમાં, તમે વારંવાર હિમાલયમાં ગુમ થયેલા પ્રવાસીઓના ફોટા જોઈ શકો છો.