I Alexandria, bhuail muid iompar ar bhóithre feadh an bhóthair ar a bhfuil na bananas is saibhre agus plandálacha pineapple suite. D'inis an tiománaí ar an mbealach dúinn na scéalta uafásacha a oibríonn daoine le haghaidh pingin ar na plandálacha seo, agus i gcás a gcúigí, cuireann siad pionós fisiciúil i bhfeidhm. Ní thugaim faoi bhreitheamh má tá sé fíor nó rothar eile do thurasóirí, ach is cosúil go dtabharfaidh go leor réimsí banana ciliméadar barra láidre.
Lonnaithe san óstán, ar dheis ar El Nasr Cearnóg, chuaigh muid ar dtús go dtí an fharraige. Ní raibh an claífort taibhseach taibhseach cúig chiliméadar i bhfad, ach d'fhág an bóthar go dtí an bhóthar di. Literally Alexandria cathair na gcodarsnacht: ar cheann de na sráideanna íonachta, ordú agus tírdhreacha go leor Eorpach, go háirithe má tá siad cosúil lena stíleanna ailtireachta, ach ar an tsráid eile is féidir leat breathnú ar na sléibhte de truflais. Cén fáth go bhfuil sráideanna ann, is féidir le húinéir an tsiopa is gaire an sidewalk a ní, agus beidh an chomharsa ina bhruscar go scaoilte.
Tá an fharraige le haghaidh níocháin ceithre mhilliún megapolis go bunúsach glan go leor, is é sin ach uisce i bhfad ó theochtaí compordach ar feadh na bliana den Mhuir Rua. Ach dhírigh muid fós ar, ansin thóg gníomhaire próifiolasach na Rúise san óstán go traidisiúnta.
Inseoidh mé duit faoi alcól mar sin, níl aon duine sa oscailte, ach más mian leat, is féidir gach rud a cheannach. Ón gclár éigeantach, thug sé cuairt ar thurais chuig Pálás Hiedivov, cheannaigh sé cuimhneacháin in aice le Kitebay Fort, líomhnaítear tógtha ó iarsmaí an tí solais cáiliúil Alexandria.
Thugamar cuairt freisin ar an Mosque atá suite gar do Fort, cé nár cheadaigh siad taobh istigh, cé gur mhíníomar i bprionsabal ar dtús go raibh an mosque oscailte go coinníollach do thurasóirí.
Bhí muid an-feargach le turasóir le blianta fada agus go láidir tuirseach Mercedes, nuair a bhí sé go dá mbeadh sé, nó go ndearna sé staidéar sa Rúis agus anois rushed le scéalta grinn na Rúise, breiseáin agus mataí, chuala go ceart é seo go léir amhail is dá mba rud é go nglactar leo . Tharla scéal spéisiúil eile dúinn agus iad ag taisteal chuig siopaí áitiúla, ar a dtugtar go leor díobh monarchana go bródúil ar bhonn an fhíric go bhfásann duine rud éigin sa chúlchlós. I siopa amháin bhuail muid le bean na Rúise Tamaru, go leor blianta ó shin phós an Éigipt. Thar na blianta, ní raibh Tom máistreacht riamh mar theanga eachtrannach, ach bhí beagnach gach duine áitiúil timpeall uirthi anois inghlactha Rúisis labhartha. Chabhraigh sí linn oibriú amháin a chasadh. Chaith duine againn, tar éis slabhra tiubh a fháil, é a dhéanamh ar feadh seachtaine, agus d'athraigh sé a intinn anois, chomh maith go raibh amhras air faoi bharántúlacht na miotail lómhara. Thug Tamara nóta dúinn ar a ghlac muid leis an jewelry sa siopa agus d'fhill muid an lá, agus chinntigh siad freisin gur cleachtas coiteann é seo. Táim fós fiosrach, mar a bhí sé sa nóta sin.