Gcéad dul síos, ag an mbealach isteach chuig an óstán glacamar linn. Tírdhreach Desert, easpa sléibhte, tógáil an chéad doras agus teas eile, ag dul i bhfód fiú i mbusanna aerchóirithe. Ansin tháinig na himlínte ár n-óstán le feiceáil agus ceangailte leis an anam - beidh gach rud go breá. Dúirt go leor glasa, glaineacht agus méideanna gigantic go bhfuil a fhios ag na hóltaigh go leor faoi scíth agus fuair muid ann an áit a dteastaíonn uait.
Sea, ní bheidh sé aon áit le dul amach as an óstán, agus beidh ar an mbaile is gaire de Manavgat dul i dtacsaí, ach beidh ort? Tá beagnach gach óstán anseo tógtha ar phrionsabal na féin-leordhóthanachta. Tá gach gluaisteán agus earraí leictreacha ann do leanaí, agus uachtar reoite agus fiú sráid siopadóireachta beag bídeach don óstán, agus an fhírinne, áit a bhfuil muid gan siopadóireacht. Ar an trá tairgtear taisteal ar bháid, tugtar an t-ainm ar thurais agus tarraingítear tatúnna.
Grianghrafadóireacht le moncaí agus camel. Ar an seastán an óstáin gach lá, grianghraf deis aíonna, mar atá i do ollmhargadh is fearr leat. Ní gá duit dul ó anseo, éirí as na slipéir agus briseadh do mhéara sa ghaineamh ar feadh 10 lá.
Ar an gcríoch tá fiú fíor abhainn ann le na céadta iasc ocras a caitheadh ar arán mar phacáiste madraí. Sin an bealach isteach go dtí an fharraige nár mhaith linn. Faoi uisce, leac cloiche le himill ghéara. Chaith muid an laethanta saoire seo sa linn.
Ach tá a fhios agam faoin ngné nádúrtha míthaitneamhach seo, leag na beochantóirí amach timpeall an chloig ionas go bhfuaireamar dearmad go praiticiúil faoin bhfarraige. Cé gur mar shampla, in aice leis an óstán comharsanachta, gortaíodh an bealach isteach chuig an uisce sa charraig.
In aon chás, thit muid i ngrá le taobh rósta le haghaidh atmaisféar cairdiúil agus ba mhaith liom na sléibhte a rá - níl sé seo go léir, agus sa phlain Tuircis is féidir leat scíth a ligean go foirfe.