Fógraíocht barra seacláide "Bounty", ina n-insíonn an cailín faoi an pléisiúr Paradise, cuimhníonn gach duine? Sin díreach le haghaidh pléisiúir den sórt sin chuaigh mé i mí Eanáir go Samui Island (An Téalainn, má tá a fhios ag aon duine). Agus bhí sé ar an oileán seo gur lámhaigh an fógra is cáiliúla, ag casadh go deo inár gcuimhne.
Díreach mar is mian liom a rá go bhfuil Samui ina áit chiúin ina gcuirtear fáilte roimh ach an chuid eile. Ní bhfaighidh tú anseo dioscónna móra agus institiúidí siamsaíochta oíche. Dealraíonn sé go bhfuil an t-oileán ar fad trá an-mhór agus iontach le gaineamh sneachta-bán agus crainn pailme. Má dhiúltaíonn tú isteach i lár an oileáin, tá na palms ag éirí níos mó agus níos mó, agus tá cnónna cócó ag fás i ngach áit.
Meastar gur limistéar suí den mionlach é Samui. Tá do aerfort féin agus tá bád ag iompar daoine go dtí an t-oileán níos mó de Surathaathani trí huaire sa lá (ionas gur féidir leat teacht ar an rogha faiseanta gan aon fhadhbanna ó Surathaani nó Bancác, mar a rinne muid le cailíní).
Tá a n-nithe féin ag an oileán - eas-eas-lat agus carraigeacha, le hainm ridiculous "Grandma agus seanathair". Ach bhí mé níos sásta leis na macaicí hardworking, agus anseo agus bailíonn siad cnónna cócó ar an oileán.
Turasóirí, in ainneoin na bpraghsanna arda, tá go leor leor ar Samui. Ach tá sé seo intuigthe, mar gheall ar gach duine, cinnte, aisling de wondering i hammock faoi an crann pailme, ag smaoineamh ar an spéir iontach glan agus an fharraige chéanna. Calma, ag baint taitnimh as idyll, - is é seo a ráthaíonn tú scíth a ligean sa séasúr ag Oileán Téalainnis Samui.