Tá an Garda Loch pictiúrtha agus baile an ainm céanna lonnaithe in oirthuaisceart na hIotreoraí i gcrios an-pictiúrtha ag an teorainn de thrí réigiún - Lombardy, Veneto agus Trento. I bhfoirm loch sínte, ón tuaisceart tá sé timpeallaithe ag sléibhte, cnoic agus carraigeacha, is iad na beanna is airde díobh ná prezanell (3556 méadar) agus Adamello (3554 méadar), ní dhéileáiltear leis an gcuid eile de na cnoic 1500 méadar. Cosain na sléibhte an réigiún ó ghaoth agus fuar, a bhuíochas leis seo, bíonn aeráid éadrom anseo, a chuireann le saothrú citris grámhar teirmeach. Tugtar an "Riviera Limona" ar an réigiún, a ghlaoitear i gCúige Veneto freisin, toisc go bhfuil plandálacha de na crainn seo, agus tugtar "Olive Riviera" ar chríoch na Lombardia, mar gheall ar Oliva tar éis fás anseo.
In ainneoin go gcosnaíonn na sléibhte an loch ón ngaoth, ach tá sé mar an gcéanna mar an gcéanna, agus go bhfuil sé go léir a mheallann sé go bhfuil sé lovers hardscríofa anseo. Ar maidin, is iad na sosanna thuaidh den chairpéad tionchar an-mhór ar an loch, sa tráthnóna in ionad an Ora Wind Deiscirt, agus is é an ghaoth Ander an chuid is mó de theas an taiscumar. Ar an loch tá feiniméan ann freisin de thonnta buan, ar féidir leo leanúint suas le roinnt uaireanta an chloig, agus anseo 25 aibhneacha ag titim anseo, an t-ainm an-bheag, a fhad, is é an fad ach 178 méadar.
A bhuíochas le cosaint sléibhte, reáchtálann aeráid na Meánmhara ar an loch. Meastar gurb é Dlíine an baile is teo, is fearr scíth a ligean sa samhradh le bualadh agus ag snámh. Agus meastar gurb é an áit is fuaire ná baile Pesciera del Garda, tá sé níos fearr scíth a ligean sa gheimhreadh, ag baint taitnimh as tírdhreacha geimhridh sna sléibhte. Cibé rud a bhí sé, ní reonn an loch riamh, an uair dheireanach a rinne dromchla an uisce reoite i 1709.
Is é an t-am is coitianta chun scíth a ligean ar an loch ar ndóigh, tá turasóirí ag snámh agus ag sunbathe. I rith an tsamhraidh tá go leor teocht te ardaíonn go 35 céim agus i mí Iúil warms uisce suas go dtí 24, cosúil le bainne péireáilte. I mí an Mheithimh agus mí Mheán Fómhair, níl an aimsir chomh te, i mí an Mheithimh ardaíonn an teocht nach airde ná +29, ach tá an t-uisce fós fionnuar, agus i mí Mheán Fómhair níl sé chomh te sin, ach tá an t-uisce te fós. Sa samhradh, tá an aimsir soiléir agus grianmhar, ach tá laethanta ann le bróga samhraidh agus stoirmeacha toirní. I rith an tsamhraidh, nuair a bhíonn an t-uisce te cheana féin, is féidir leat a dhéanamh tumadóireacht agus iniúchadh a dhéanamh ar radharcanna na doimhneacht, dála an scéil, an doimhneacht uasta de 314 méadar.
Má tá tú ag taisteal díreach chun siúl, breathe aer agus scíth a ligean, ansin is féidir leat tiomáint san earrach, nuair nach bhfuil sé chomh te, ach is féidir leo a ghabháil Dodii ag iontas. San fhómhar níl a thuilleadh te, ach tá an deis a fháil faoin bháisteach níos lú. San earrach, is minic a thiteann na ceo ar an loch, agus is cosúil go ndeachaigh an bainne thar an stróc uisce. Níl ach Dawns agus Sunsets ach draíochta.
Tá Sunsets níos mó cosúil le rian ó charbad órga an RA Dia, a théann chun scíth a ligean sna sléibhte.
Mar sin, is féidir leat scíth a ligean anseo ag am ar bith den bhliain, tráth ar bith tá rud éigin le taitneamh a bhaint as agus tá rud éigin le déanamh ann, mar sin nuair a thagann tú go dtí an loch agus beidh an chathair aoibhinn lena fáilteachas.