Chuaigh an Chróit conquered liom lena nádúr iontach, cúlchistí agus easanna. Is é seo an tír inar féidir leat agus is gá duit dul ar thurais, nó ní gá duit ach dul ann. Tá na turais go leor, roghnaigh aon blas, chuaigh muid go dtí lochanna KRK agus PLITVICE. Thaitin an bheirt acu, chun cuairt a thabhairt orthu gan aon éideimhne.
Anois beagán faoi Chróit féin - tá an tír go hálainn, ach daor. Is iondúil go tochaltar seomraí in óstáin de ghnáth trí phraghas, mar sin bhí cónaí orainn in óstán trí réalta. Ach ba mhaith liom a rá go raibh an seomra ag an leibhéal. Ní raibh muid go praiticiúil dul go dtí na tránna, mar gheall ar Gcéad dul síos, tá siad méaróg, nach sway ar an gaineamh, agus, ar an dara dul síos, bardasach, ní ag óstán. Ní féidir snámh san fharraige gan slap, is féidir leat gortú faoi chlocha géara.
Tá bailte ar feadh an chósta beag, tá gach duine ina n-aonar ar cheann eile, ach tá siad chomh náire orthu ag a n-áilleacht go bhfuil sé dodhéanta a cuimilt. Sea, chuireamar grianghraf, is radharc ginearálta é seo.
Go ginearálta, molann na daoine nach raibh sa Chróit ach airgead a aiféala agus dul ann. Ar ndóigh, tránna iontacha den sórt sin, mar atá sa Tuirc, ní fheicfidh tú, ach beidh sé thar a bheith sásta leis an áilleacht le feiceáil.