In Amstardam, tháinig muid go dtí 2 lá tar éis saoire i bPáras go luath i bPáras. Roimhe seo, ní raibh riamh anseo, mar sin ghlac siad na ticéid bus roimh ré, agus chinn siad eitilt abhaile go díreach ó anseo.
Go ginearálta, tá imprisean na cathrach dearfach. Sna traidisiúin is fearr san Eoraip - sráideanna cluthar, tithe miniature álainn, amháin (ach ní go luath ar maidin), agus daoine cairdiúla. Is beag ionadh ar chaiféanna, ag léamh aiseolais sula raibh an turas ag súil le níos lú a chaitheamh.
D'fhan muid seomra ar leith i mbrú in aice leis an lár. Ós rud é go n-éiríonn na nithe go léir in achar siúil, ach níor caitheadh an t-iompar ar chor ar bith. Ní raibh plean sonrach againn le haghaidh músaeim agus siamsaíocht eile, shiúil muid an dá lá go léir agus bhain sé taitneamh as an gcathair.
Bhí an aimsir sa dá lá seo mar atá i Moscó go luath i mí na Bealtaine. Maidir le teas agus grianmhar, ach ní dhearna muid ach seaicéid éadroma a bhaint.
Tá Amstardam an-cluthar. Tá cainéil bheaga timpeall ar lár an chathair ar fad, tá sé an-deas ag siúl ag áiteanna den sórt sin. Tá an chearnóg is mó, cé nach mór é, ach tá sé éigeantach cuairt a thabhairt air. Thairis sin, thuig muid nach n-éireodh go n-éireodh léi, go minic gur chríochnaigh ár mbealaí randamacha ann.
Anseo is fiú breathnú ar an mbóthar i gcónaí. Tá a lán rothaithe sa chathair, agus go leor turasóirí go minic dul isteach ó am go chéile na veloves. Ní dhearna rothair an cíos a ghlacadh, ach is cinnte gur maith leis an turas ar fud na cathrach é. Cíosanna go leor, páirceáil, agus rianta uaireanta ... Léigh go hiomlán