Tháinig mé i Taganrog, ag stopadh i lár an rian (ag an réabhlóid ar thurais) Rostov Mionbhus. Bhí sé leath uair an chloig - ní scanrúil.
Ag teacht amach as an mbus, cheannaigh sé teach ticéad láithreach, ar an mbus tráthnóna - agus chuaigh sé chun siúl timpeall na cathrach.
Tá an stáisiún bus go leor gnáth. Ach tá iarnród Iarnróid in aice láimhe (Tagannrog-2) an-álainn, sean. Bheadh sé fós an iomarca.
Tá príomhstáisiún iarnróid eile ann - tá sé caighdeánach go leor.
Tá Chekhov an-dírithe ar an gcathair - chaith sé a óige anseo. Tá músaeim amháin trí (scoil ina ndearna sé staidéar, siopa, áit ar oibrigh an mainéar, áit a raibh sé ina chónaí air).
Go ginearálta, tá an chathair an-álainn agus dea-groomed.
Tá páirceanna anseo, agus sean-cheathrú, áit a bhfuil gach baile ar feadh céad bliain, agus séadchomharthaí.
True, cuireann an éiceolaíocht isteach ar an ngléasra metallurgical, ach is cathair thionsclaíoch í an Taganrog go príomha, agus ní turasóir. Tugann calafort, barr le chéile, Beriev KB agus go leor fiontar eile a bheith ag obair.
I gcomparáid le Mariupol in aice láimhe, oibrí amháin nach bhfuil aon rud le feiceáil ann, tá mais den lucht siúil suimiúil i Taganrog. Tá áthas orm teacht anseo go fóill.