I Rostov, tháinig mé ar an mbus idirnáisiúnta oíche. Tríd is tríd ar an sean-stáisiún bus (bhí an t-earrach 300 rúbal / lá - ní bhfuair mé níos saoire).
Ní haon ionadh go dtugtar geata an Chugais air - ós rud é go bhfuil go leor iompair phoiblí ann do phoblacht agus do stáit chabhracha éagsúla. Dála an scéil, is caugaisigh iad formhór mór tiománaithe Mionbhusanna Rostov.
Tar éis trí lá caite, is féidir liom a rá go bhfuil Rostov mór, álainn, cumhachtach agus cinnte suimiúil don chathair turasóireachta. Tá rud éigin le feiceáil ag an Lucht Siúil nuair a shiúlann tú áit a raibh sé saor chun an oíche a ithe agus a chaitheamh. Tá sé áisiúil bogadh go leor caothúil - mionbhusanna iomlána, chomh maith le busanna agus iompar leictreach.
Adhmad ar ghairdín mór, an chlaífort, an ráithe Airméinis de Nakhichevan-on-Don, chuaigh agus as an outbreet de beagnach an chathair ar fad.
Thaitin liom cuairt a thabhairt ar an Músaem Iarnróid - tá sé suite ag an stáisiún Gnilovskaya, agus is féidir leat dul ar an traein nó an bus.
Agus fiú rollta ar mhionbhusanna go Azov agus Samhain Cherkhassk - bruachbhailte Rostov - agus baineadh suas iad ar díol spéise áitiúla (agus tá siad ann!).
Ghlac mé go leor grianghraf ón gcathair agus an fonn chun teacht arís. Is maith liom Rostov. Agus tiocfaidh tú.