Go bunúsach is é Gorno-Altaisk go bunúsach ní amháin an caipiteal, ach freisin an réiteach amháin le stádas na cathrach i gcríoch Phoblacht na hAlti. Tá sé suite, faoi seach, in iarthar na Sibéir, agus tá a dhaonra beagán níos mó ná 60,000 áitritheoir. Ar chor ar bith le blianta beaga anuas, tá sé suas go dtí an fichiú bliain den chéid XIX ar an áit ina bhfuil Gorno-Altaisk suite anois na treibheanna fánaíochta Turkic de theilifíseoirí. Agus ach amháin i 1924, tháinig an chéad lonnaitheoirí Rúisis ó chathair Biysk anseo, a thug a n-áit dá bhfanacht.
Anseo, go han-ghníomhach ag gabháil do shagairt misinéirí na hEaglaise Ceartchreidmheacha na Rúise, a bhí ag streachailt le dul isteach i gcreideamh Chríostaí an chuid is mó de na págánaigh agus na hearráidí in Altai. Bhuel, tar éis go leor ceannaithe ó Biysk tá sínte isteach sa sráidbhaile, go dtí deireadh an 19ú haois, tá beagnach an lonnaíocht ina lárionad eacnamaíoch go leor sa tSibéir. I dtríochaidí an chéid XX, tá stádas na cathrach faighte ag an sráidbhaile seo cheana féin, agus i 1948 tugadh Gorno-Altai air. Is é an príomhthionscal, a bhuíochas leis an gcathair anois, ná turasóir. Bhuel, áirítear ar phleananna na n-údarás áitiúil eagraíocht a dhéanamh ar thógáil casta sciála le carr cábla, óstáin agus go leor gnéithe eile den bhonneagar ábhartha.
Ceann de na háiteanna is suimiúla is féidir leat cuairt a thabhairt orthu i Gorno-Altaisk is ea Músaem Ollscoil Gorno-Altai. Go deimhin, is casta iomlán é seo atá comhdhéanta de roinnt aonad, agus tá ceann acu tiomanta go hiomlán do stair na hollscoile féin, go maith, an ceann eile - seandálaíocht, nádúr agus zó-eolaíocht an tsléibhe Altai. Tá sé ar bhonn na struchtúr seo go bhfuil na mic léinn ollscoile go príomha agus ag dul faoi a gcuraclam, toisc gur bailíodh an chuid is mó de na foilseáin don mhúsaem le linn a gcuid turas mac léinn. Mar sin féin, is minic a bhíonn tráth na gceist agus gach cineál comhdhálacha eolaíochta, do leanaí scoile agus do mhic léinn agus do mhúinteoirí, ach cheana féin ó institiúidí oideachais eile.
Ar ais i 1918, osclaíodh Músaem Stair Áitiúil ar thionscnamh na n-enlighteners Altai agus an eitneagrafaitheoir Andrei Viktorovich Anokhina. Ina dhiaidh sin, sannadh a ainm ar an Músaem. Níor aimsíodh seomra an Mhúsaeim láithreach, mar sin, i rith an ama a chuid oibre, bhog an músaem faoi dhó ó fhoirgneamh amháin go foirgneamh eile. Ar dtús bhí sé suite i dteach na ceannaí Tobokova, agus ansin fiú amháin sa siopa siopa trádála. Agus ach amháin i 1989, rinneadh foirgneamh trí scéal do riachtanais an mhúsaeim, tógadh foirgneamh trí scéal, áit a dtógann tú an bailiúchán ollmhór de phictiúir trí phéintéir Grigory Choros Gurkina, atá tiomanta do na tírdhreacha altai is mó.
Chomh maith leis sin, cuireann an Músaem líon mór fionnachtana seandálaíochta i láthair, a fuarthas i Sléibhte Altai, go leor ábhar a léiríonn saol agus traidisiúin náisiúntachtaí Altai ó na hamanna is práinní agus suas go dtí an aois XXI, chomh maith le léarscáileanna eitneagrafacha. Is iad na foilseáin mhúsaeim is suntasaí iarsmaí mummified an comhlacht baineann, a fuarthas le linn tochailtí seandálaíochta i gceann de na reiligí ársa. Sannadh an bhean anaithnid seo an t-ainm "Banphrionsa Ukok", faoina stóráladh sí i Mausoleum an Mhúsaeim.
Sa chuid thoir den chathair ar dheis ar an gcladach ar bhruach Abhainn Ulalushushka tá rud nádúrtha cosanta ann. Bhí sé anseo i 1961 ag expedition eolaíoch faoi threoir an tseandálaí Oklaynikov, na rianta is mó de na daoine a raibh daoine primitive aimsithe fós ag an ré Paleolithic. D'iarr eolaí ansin an áit seo sa charrchlós de Troglodites. Ansin fuarthas amach go raibh na hoibrithe saothair ársa, a rinneadh as Grianchloch. Go dtí seo, aithnítear páirceáil ulalin mar cheann de na séadchomharthaí is ársa ar shlite beatha slite beatha. Mar sin féin, tá díospóidí tapa ann faoi na huirlisí anois - cibé an bhfuil siad lámha na lámha daonna nó iarmhairt na n-athruithe nádúrtha. Bhuel, ar shuíomh na páirceála palolithic, tá an Músaem an Mhúsaeim Fear Primitive oscailte anois, áit ar féidir leat a chuid teaghaisí, airm, earraí tí, uirlisí agus éadaí a fheiceáil ó chraiceann ainmhithe.
As foirgnimh reiligiúnacha Gorno-Altaisk, is é an t-ús is mó atá ag Teampall Makarev Naofa, a thosaigh ag tógáil i 2004, an leas is mó. Ba iad tionscnóirí a thógála na paróistí áitiúla iad féin agus chaith sé an teampall seo le gach misean a rinne preached in Altai. Tógadh an foirgneamh i stíl ailtireachta na Rúise adhmaid agus bhí sé críochnaithe agus comhchruinnithe go hiomlán. Ag an am céanna, thosaigh Scoil Pharóiste na hEaglaise ag obair beagnach láithreach. Is féidir síneadh a fheiceáil in aice leis an teampall, i gceann amháin díobh ina riar agus ina shéipéal le huisce naofa. Ba chóir a thabhairt faoi deara go bhfuil an teampall seo an-chosúil lena chuma, ardeaglais Nicholas Wonderworker i gcathair Zvenigorod.