An fómhar seo thug mé cuairt ar phríomhchathair na hAsarbaiseáin - Baku. Roimhe sin, bhí mé anseo deich mbliana ó shin, agus bhí ionadh taitneamhach ar an dóigh a ndearnadh é a chlaochlú. Is cathair iontach agus forbartha é Baku. Anois is Megapolis nua-aimseartha é, faoi na cathracha cáiliúla mar Singeapór agus Dubai.
Níos déanaí, bhí Baku ina chathair neamh-shuntasach le seanshráideanna agus le bóithre briste. Ach sa chathair thosaigh a infheistiú ioncam ó ola agus an lae inniu Baku nach féidir a fhios. Dúradh le sean-thithe Sóivéadacha le leaca gaineamhchloiche, dheisiú ar bhóithre briste agus cuireadh in ord é. Thosaigh sé ag trealmhú páirceanna agus cearnóga. Bhí Baku ina chathair glas, glan agus nua-aimseartha.
Ó am ársa, tá an Asarbaiseáin adhradh dóiteáin. Dá bhrí sin, tá struchtúr ollmhór, tógtha de thrí thúir ard-ardú, cosúil le teanga lasair lena chuma. Bhí na trí thúir lasair seo go han-tapa mar shiombail de Baku. Is oifigí iad triúr túir fiery de na cuideachtaí is mó, oifigí Chic agus an t-óstán is daoire i Baku.
Meastar gurb é an áit spéisiúil agus cáiliúil i Baku an halla ceolchoirme an Halla Crystal, a tógadh leis an Eurovision.
Chomh maith leis sin is áit uathúil agus nua-aimseartha é ionad cultúrtha Heydar Aliyev. Ar an gcuma, tá an tógáil cosúil le tonn reoite nó ar an spásárthaí.
Sa tráthnóna i Baku, tá gach foirgneamh, deilbh agus fiú na faichí aibhsithe go hálainn. Tá Baku tráthnóna níos áille agus níos bríomhar ná solas an lae.
Maidir liom féin go pearsanta, rinne Baku tuiscint aisteach. Ar thaobh amháin, is cineál "saorga" é cathair nua-aimseartha, glan, nua-aimseartha, agus ar an taobh eile. Is léir nach fiú an dath geal an Oirthir a lorg a thuilleadh, ní mór an t-atmaisféar fíor Asarbaiseáinis a sheoladh chuig doimhneacht na tíre.
