Tá sé deacair an cheist a fhreagairt cibé an fiú dul go Trieste, go háirithe le mo dhearcadh suibiachtúil, toisc go bhfuil an chathair seo an-bháúil liom.
Ní bheidh sé indéanta dul i mbun siopadóireachta iontach: Is deacair an rogha éadaí i siopaí a ghlaoch suimiúil, agus ní praghsanna iad na praghsanna is ísle san Iodáil. Níl aon díol spéise den scoth: ní mór a fheiceáil Trieste, i mo thuairim, ach an caisleán de Miramare, nach bhfuil fiú sa Trieste féin, ach ina thimpeallacht féin, tá na séadchomharthaí ailtireachta eile fós faoi scáth na háilleachta Veinéiseach. Ní bhfuarthas na tránna iontacha le bealach isteach milis chuig an uisce anseo freisin: aimsítear an trá ag claífort na cathrach, áit ar go leor binsí, agus fiú ar an asfalt, ag caitheamh tuáille air, na muintir na háite agus cúpla turasóir.
Gach seo an cás, ach tá roinnt charm i Trieste, a conquered mé, cé go bhfaca mé go leor bailte cáiliúla agus nach bhfuil an-Iodáilis. Is Siombiosis iontach é Trieste den Iodáil agus san Ostair, amhail is dá n-aistreofaí féith mhionsamhla, beagán bruscair agus shabby, go dtí bhruacha an Aidriad.
Is fiú dul anseo má chonaic tú an Iodáil dhifriúil, ach níor thaistil mé go Trieste agus má tá lá saor in aisce agat nó dhá chuid eile (chun an chomharsanacht a ghabháil). Níl sé seo riachtanach go díreach chun dul leis an aidhm laethanta saoire siopadóireachta nó trá!
Agus a bheith imbued leis an gcathair seo, an chuid is fearr de gach Trieste chun cuairt a thabhairt ar an t-am traidisiúnta don Eoraip: go déanach san earrach, i mí an Mheithimh nó go luath san fhómhar.
