B'fhéidir go raibh cuimhní díograiseach ag duine ar an gcathair seo. Ach ní deirim go pearsanta aon rud go háirithe mar gheall air. Leamh, salach, brónach. Anseo, b'fhéidir, is é an rud is mó ná go raibh mé i dtaisce i gcuimhne tar éis resting ar an ionad saoire Túinéis. Ba mhaith liom fós a chur le cuimhní cinn diúltacha a bunch buan de chónaitheoirí áitiúla, arrogance tiománaithe tacsaí agus dallamullóg sa mhargadh. Ar ndóigh, bhíothas in ann é a sheachaint mura bhfuil sé ag dul taobh amuigh den óstán, ach cad a mhéadóidh turasóireachta i bhfeidhm ar feadh 2 sheachtain?
A rá nach bhfuil aon rath ar an sousse chun dul, tá sé dodhéanta. Tá cúpla áit inar féidir leat a dhíbirt. Ar an gcéad dul síos, ní hé an Port is tubaisteach El Cantaui é. Cineál den sórt sin de chrios siamsaíochta, Túinéis "Lubok". Anseo is féidir leat siúl ar feadh na mbinsí a dhíolann éadaí i stíl agus ar chuimhneacháin bréige (an-chuid acu a dhéantar sa tSín, agus ní sa Túinéis), níl aon lover (ach ní saor) jewelry - falsa "faoi airgead" den chuid is mó, atá falsa "faoi airgead den chuid is mó ag dul le turasóirí dochreidte.
Cúpla caifé agus bialanna réasúnta agus an príomh "miracle" de mhonaplacht fíon na Túinéise - an siopa "Siopa Ginearálta" tá ann freisin ann.
Breathnaíonn go coloringly ar mhuiríne le báid faoin seanré, áit ar féidir leat bád a dhéanamh.
Is fearr ag siúl i bPort El Katua ná cuideachta, fiú i rith an lae. Ní féidir liom rud ar bith a rá faoi pháirtithe oíche san áit seo, ní leannán saoire den sórt sin. Murab ionann agus mo chomharsana sa seomra óstáin, a chuir isteach go heisiach i bPort El Katua, áfach. Díreach cúpla uair, ón dara huair gearrtha siad mála láimhe le hairgead ansin, agus b'éigean dóibh dul chuig an óstán ar a mbeirt i lár na hoíche.
Is é an dara háit le haghaidh siamsaíochta sa sousse ná Medina, an margadh. Tá salachar monstrous, ceannaithe ar bord, go leor déirceoirí, leasanna de 50 Sínis. Go háirithe buartha mar earraí ceannaithe áitiúla. Téann tú a iarraidh, agus is maith leo an scannán - "Anois beidh mo chomrádaí teacht, beidh sé cinnte go bhfuil ... cluaise, mála, lámhainní, hata, fáinne" ... (athraíonn na hearraí, tá an bhrí fós ann ) Nó tá siad beartaithe chun dul go domhain isteach sa Medina, trí shráideanna dorcha salach. Is minic a cheat é. Ar fhuinneog an tsiopa amháin, agus fágann tú an siopa agus tuigeann tú go bhfuil tú go hiomlán difriúil i do lámha. Go háirithe ina luí ar airgead. Bhí cás agam go pearsanta - d'fhéach mé ar an mbracelet agus ar an bhfáinne. Dealraíonn sé ó fhuinneog an tsiopa a ghlac, a scrúdaíodh, chonaic sé an sampla, agus conas a d'éirigh sé as a bheith ina fáinne i mo lámha, ansin ní raibh "go tobann" airgead, ach cruach. Agus ón mbracelet, thit púróga amach láithreach ag imeacht an tsiopa.
Cá háit eile le dul go dtí an chuid eile sa sousse? Níl aon bhrí sa chathair, níl aon speiceas go háirithe, salachar, truflais, bunchloch buan áitiúil. Tá páistí ar iarraidh le haghaidh lámha agus beagnach déirce a iarraidh, ní bheidh fir a chailleann bean Eorpach ach oiread. Déantar tiománaithe tacsaí fiú amháin san fharraige! Níl "Níl mé pósta" Ná bí ag obair, is cosúil go bhfuil siad go léir mar an gcéanna, agus níl a fhios acu aon rud faoi bhéasaíocht, agus ní thugann siad meas ar an mbean leis an turasóir.
Tránna Sandy, tá. Ach nach bhfuil siad dúnta, agus teacht ar an óstán is féidir aon chónaitheoir áitiúil.
Agus tagann siad agus tús a chur le Pester. Lena chois sin, peddlers tairiseach de gach rud agus go léir dul, mar atá ar roinnt trá shattered ar an bhfarraige Azov, a chuireann siad a gcuid earraí féin.
Go ginearálta, níor thaitin liom an rogha ar chor ar bith. Bhuel fós - bhí críoch mór ag an óstán, agus bhíothas in ann siúl ar a laghad ann.