I Gdynia, ní raibh mé le sprioc saoire trá, tháinig mé go dtí an Fhéile Aeir Oscailte, agus bhí na tránna agus an fharraige ina theannta thaitneamhach. Ar ndóigh, is rogha é seo ar amaitéarach. Níl an Bhaltach idirdhealú idir teas láidir agus farraige compordach. Is iad na tránna anseo ná gaineamh soladach a shíneann cúpla ciliméadar. Tá na tránna go leor leathan, mar sin ní fhaca mé daoine riamh le bheith inár Crimea. Tá áit agus spás pearsanta ann i gcónaí nach sáraíonn aon duine. Míchompordach snámha. Ní mór duit pas a fháil níos mó ná 100 méadar ionas go mbeidh snámh ar a laghad gnáth. Agus tá sé scanrúil. Téann tú, téigh, dul, tá an cladach níos faide agus éiríonn sé scanrúil. Agus má thiteann tú fós isteach sa pholl - uafás!
Tá uisce te go leor, nach féidir a rá faoi aer. Is féidir grian a dhéanamh san iarnóin, agus sa tráthnóna is féidir leis an teocht titim go +12 céim. Agus tá sé i lár an tsamhraidh!
Sa chathair féin níl aon rud le déanamh. Is cathair chalafoirt é seo, ach tá an calafort suite ar lár na cathrach, mar sin ní chuireann sé isteach ar chuid eile ar an trá. Ach ar dheis in aice leis an trá tá páirceáil de luamháin (is féidir leat foghlaim conas an luamh a bhainistiú), is long chogaidh é seo ina bhfuil an Músaem anois.
Tá siamsaíocht go háirithe, tá na páirceanna an-leadránach. Níl aon rud ar chor ar bith ar an deireadh seachtaine, ós rud é nach bhfuil na margaí ná siopaí ag obair, mar sin caithfidh tú suí i mbeáir, nó siúl tríd na sráideanna. Is maith an rud é go raibh mé gnóthach le féile gach tráthnóna, agus ansin ba mhaith liom bás a fháil ó leamh.