Is é Cascais, cathair an chalafoirt sa Phortaingéil. Is fiú a lua, an chéad cheann de na tránna go léir, a scaipeadh amach an cósta iomlán. Le haghaidh feisteas snámha agus snámha, osclaíonn Cascaisch a chuid arm ó Iúil go Meán Fómhair. Meastar go bhfuil na míonna seo an chuid is mó te, ós rud é gurb é an meánteocht laethúil an aeir sheachtraigh ná sé chéim is fiche de theas. Is é an tréimhse chéanna an ceann is flaithiúla ar na laethanta gréine agus scamall gan scamall, a thitfidh ar an gcraiceann veilbhit, luxurious go Indecency, an tan.
Gheimhridh i Cascais, cuairteanna freisin, ach tá sé an-difriúil ó na geimhreadh harsh agus fuar, a bhfuil taithí againn. Anseo, féach sinn féin. Is é an meánteocht laethúil sa tréimhse is fuaire, a thosaíonn i mí na Nollag agus a chríochnaíonn i mí Feabhra, cúig chéim déag teasa.
Aontaím, an féidir é a ghlaoch sa gheimhreadh? Ar ndóigh, ag ceannach agus ag coirtithe, ag an am seo ní oibreoidh sé, ach chun na nithe áitiúla níos mó ná, go háirithe ós rud é go ndéanann go leor óstáin lascainí riachtanacha, chomh maith le siopaí.
Le leanaí i Cascais, téann siad den chuid is mó i measc an tséasúir, mar go bhfuil an ráta ag baint leis na tránna, gaineamh, uisce agus ghrian. Laethanta saoire cultúrtha le chéile nó i uaigneas bródúil, is féidir le duine bogadh go sábháilte go dtí deireadh an tséasúir turasóireachta nó ar chor ar bith don tréimhse gheimhridh.