Doe't myn man en ik nei Switserlân kamen, nammentlik yn 'e bern-citizen, doe begrepen wy fuortendaliks dat se yn in bjusterbaarlik lân wiene, de strjitten dy't ympregne binne mei âldens, skiednis en natuerlike skientme fan gebouwen.
As earste besleaten wy om 'e stêd te rinnen, nammentlik, nammentlik op it âlde diel derfan, wêr't toeristyske objekten foar it grutste part konsintreare binne. Wy besochten de midsieuske toer fan 'e Cytglogge, dy't in oare 1220-er jierren oploose, it is it bekendste symboal fan Bern. It is heul ynteressant dat it meganisme sels is makke fan 'e funksjes fan' e bisten-hoanne, in gek, in pipeline, in liuw, bearen en in ridder, dy't konstant feroaret. Ik waard slein troch in oerfloed fan ferskate foltôge fonteinen, se binne yn totaal sawat sân. En elkenien wurdt makke yn 'e Renaissance-tiidrek.
Hiel moai en ûngewoan dat it my wie Bärenpark, wêryn bearen wenje op it territoarium! Enorme, brún, se hawwe sels har eigen swimbad, wêryn se bliid binne te baden, foaral yn 'e hjitte.
Wy besochten ek Rosengarten, dy't presinteart sawat 250 soarten roazen, irises en oare kleuren. Dit is in geweldig plak, ik haw net sa'n skientme yn myn libben sjoen!
D'r is sa konsintrearre loft, út it aroma fan planten, dat gewoan in holle sponnet, safolle as my liket my! Yn 'e simmer spielje fonteinen op it sintrale fjouwerkant fan Bundesplatz, en fan eksakt 26, lykas kantonken yn it lân! En yn 'e winter is d'r in krystbeam. Safolle yndrukken dat elkenien ûnthâldt! Betinksaken, Switserlân feroarsaket in ôfhinklikens, it is ûnmooglik om fuort te skuorjen fan syn skientme, en ik wol der wer en wer hinne wolle!