Ien fan 'e wichtichste redenen wêrom't wy oankamen yn Bilbao hiene in geweldige kâns om oan' e kust te wêzen fan 'e Biscay Bay. De metro berikke nei it heulste stasjon dat Plezzia neamd wurdt, wy gongen nei ús haaddoel - de Atlantyske Oseaan. De stêd Plezzia oan 'e rjochterkant ferlitte, wy gongen op' e brêge liedend nei in lyts stoarts nei de namme Barrick. Dizze stêd wurdt beskôge as ien fan 'e âldste stêden leit oan' e kust fan 'e Biscay Bay. It wurdt leaud dat de datum fan syn stichting falt foar 496. No is Barrick is, yn myn miening, in bepaalde elite foarstêd fan Bilbao. D'r binne prachtige huzen, it plak is heul stil en kalm. As jo josels hjir fine, liket it as tiid opholden. D'r binne hast gjin minsken, want de heule tiid, ús manier, moete wy mar in man mei in dochter en in jonge pear. Se suggerearren ek foar ús hoe't jo oan 'e kust gean.
It moat wurde sein dat doe't wy hjir sammele om hjir te gean, wy woene wirklik turbiditis op 'e igge sjen. Se binne spesjale merken fan Rocky Rocks dy't lâns de kust leit. Lykas neamd wiene de turbidaten om de efterkant fan 'e draak te herinnerjen. Rinne fan Barrika nei de see, fûnen wy harsels op 'e heuvel, en ús werjefte iepene de einleaze en majestueuze Atlantyske Oseaan. Fan pleatslike soarten fange gewoan de geast! It hillige terrein is snien mei winding en frij steile spoaren, oan 'e kanten wêrfan ungewoane blommen groeie. Wy wurken op ien of oare manier, mar minsken dy't hjir wenje, behalven jo in jog.
Sûnt wy jûns tichterby kamen, wie it nedich om te haasten. Gean nei it wylde strân bedekt mei sân, wy wiene in bytsje oerstjoer, om't de turbidis der gjin spoar wie. En it ding is dat der in tij wie. Doe waard it besletten hjir moarns te kommen, en besykje it wer goed gelok. De oare deis, betiid te kommen, wy gongen nei in fertroude rûte. Wy wiene gelok, de Tump is al begon, en de draak like út it wetter. In frjemd en fassinearjende spektakel is lestich om op te kommen. Op it strân brocht wy de heule dei troch te genietsjen fan ungewoane werjeften.
Sûnt it strân is yn 'e baai wie d'r hast gjin golven. De iennige minus wie dat de rotsen net heul handich wiene om it wetter yn te gean. As jo hjir sille gean, wês dan wis dat jo in beskermjende apparatuer mei jo nimme, om't de sinne op 'e oseaan kust is. Ik soe elkenien advisearje om teminsten ienris te besykjen dit prachtige plak te besykjen. Hjir kinne jo fiele as in persoan dy't oan 'e râne fan' e wrâld wie en genietsje fan 'e ferlykbere skientme fan' e Biscay Bay.