در پرتغال، به طور غیر منتظره بود - یک سفر آرامش بخش با بومیان خود در سالگرد ارائه شد. با توجه به بررسی ها، من منتظر یک کشور شگفت انگیز با مناظر Chagging بودم. و من شروع به تعجب در فرودگاه Fushal کردم. ما از ابرهای تنگ برای دیدار با صخره های Isochki و وحشتناک عجله کردیم. و باند فرود بسیار کوتاه بود، که افراط و تحسین را برای مهارت خلبانان برداشت. فرود آمد.
این جزیره واقعا کاملا زیبا بود. اقیانوس تمام سایه های عمیق آبی و فیروزه ای را بازی کرد، اشعه های خورشید پرتغالی مهمان نوازی سخاوتمندانه از آسمان بدون ابر ریخته شد و پوشش گیاهی محلی با شکوفایی و کلاه های معطر تزئین شده بود. سپس او متوجه شد که زمین های محلی به عنوان یک گوشه ی بهشت از Permafrost نامیده می شود، زیرا آن را به طور مداوم در اینجا شکوفه می کند.
سواحل منشا طبیعی شنی در جزیره نیست. اغلب سنگریزه ها من فورا مجبور شدم دمپایی مخصوص لاستیک را بخرم. درست است، به نحوی من در یک ساحل شنی آمده بود، اما شن و ماسه نرم تنها در ساحل بود، و در آب من دوباره منتظر سنگریزه های روی حیله و تزویر بودم. آب دارای دمای راحت بود، خوشحال شدم. گاهی اوقات آنها امواج را خجالت زده، بسیار بزرگ، که از حمام دور از ساحل خارج شد، و بنابراین مجبور به کار سخت و پاها برای بازگشت به عقب. چگونه بدون اقیانوس!
از Madeira نه چندان جزیره قابل توجهی از پورتو سانتو وجود دارد. در کشتی جاده تنها دو ساعت طول کشید. شنا کردن خود مانند یک گشت و گذار بود - بسیار جالب از هیئت مدیره بود. پورتو سانتو با سواحل شفا خود را تکان داد. به طور خاص، شفا دادن شن و ماسه، کاملا غنی از مواد معدنی و به طور مطلوب بر بدن تاثیر می گذارد. آنها چند ساعت در یکی از این سواحل ماندند: حمام، آفتاب گرفتن، ناهار در کافه محلی و ارزان قیمت. من تغییر خاصی در سلامت را متوجه نشدم - احتمالا زمان کمی در شن و ماسه شفا داشتم. اما من جزیره را دوست داشتم.
یکی دیگر از کالج ها Monis را در پورتو، که در غرب Madeira واقع شده بود، گرفت. پیاده روی از طریق یک خاورمیانه زیبا و بازدید از چندین فروشگاه سوغات - این کل سفر است. پر از گردشگران، فقط کندو. بیشتر این سفر، جاده را دوست داشتم و برگشتم. هنگامی که آنها به مونس رفتند، آنها در کیپ کابو ژیان ماندند. دیدگاه، باز کردن از عرشه مشاهدات، ارزشمند است که در کارت پستال اختصاص داده شده به جزیره باقی بماند: Rockies و یک اقیانوس بی نهایت زیبا، خروجی در فاصله. و مسیر بازگشت با مونیکا در امتداد ارتفاع دامنه کوه فرار کرد. پانوراما، که قبل از چشم ما ظاهر شد، کمتر هیجان انگیز بود.
و من واقعا دوست داشتم در خیابان های شبانه Madeira سرگردان باشم. به آرامی و به آرامی، به عنوان جرم اصلی نزدیک به شب به داخل زمین حرکت می کند. خیابان ها روشن هستند، بسیاری از کافه های ارزان قیمت با فضای داخلی دنج. اغلب شام در Rua da Carreira. کسانی که در یک حادثه شاد هستند، در این مناطق هستند، به شدت توصیه می کنند لیوان شراب را به شام برسانند - عالی است.
ده روز من پرواز نکردم چمدان با سوغاتی های کوچک دوباره پر شده بود، اما در قلب زیبایی فوق العاده اقیانوس، بازی رنگ های شگفت انگیز خود و عظمت قدرتمند را بویید. من به هر کس توصیه می کنم که حداقل در سواحل خورشید از گلدهی گلزنی برای همیشه در حال حرکت باشد.
